Και υπάρχουν πολλά τέτοια παιδιά σαν τον Πανούλη σε όλη την επικράτεια που διαπρέπουν, διότι κατέχουν... κάτι (χάρισμα) που δεν το έχουν τα υπόλοιπα παιδιά... και δυστυχώς, έχουν ανοίξει... πανιά για άλλες πολιτείες...
Αλλά δεν αρκεί μόνο το χάρισμα που σου έδωσε ο καλός Θεούλης, αλλά πρέπει να δείξεις αρετή και τόλμη να το καλλιεργήσεις και να βάζεις συνεχώς νέους στόχους στη ζωή...
Έτσι, είναι και ο Πανούλης...
Δύο χρόνια στο τμήμα της Πληροφορικής μόνο δεκάρια...
Είπαμε το έχει..., αν και χαμηλών τόνων δεν του αρκεί..., βάζει στόχους και αρχίζει να τους υλοποιεί σιγά σιγά και σταθερά...
Τελειώνοντας το δεύτερο χρόνο, πετυγχαίνει να συμπεριληφθεί σε ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης.
Στην ομάδα του είναι ο μικρότερος, οι περισσότεροι υποψήφιοι για καθηγητές πανεπιστημίων...
Διαπρέπει... και φέτος το Πανεπιστήμιο της Λωζάνης τον καλεί να παρουσιάσει την εργασία του, αν δεν κάνω λάθος..., πάνω σε βάσεις δεδομένων (DATA BASE) στο παγκόσμιο συνέδριο της Πληροφορικής που διεξήχθη αρχές Ιουλίου στο San Fransisco στις Η.Π.Α., εκεί, δε συμμετείχε σαν
(πατήστε εδώ)
πανεπιστήμιο Λωζάνης, αλλά σαν πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο ίδιος για φέτος είχε θέσει μεγαλύτερο στόχο..., που δεν είναι άλλος από τη συμμετοχή του σε ερευνητική ομάδα στο CERN...
Και το πετυχαίνει...
Η πατρίδα ήδη έχει χάσει ένα ακόμη λαμπρό μυαλό...
Έτσι είναι αυτά τα πράματα...
Αλλά, όμως, πόσο περήφανοι πρέπει να είναι στην οικογένειά του οι δικοί του άνθρωποι ή οι δάσκαλοι - καθηγητές που τον είχαν μαθητή σ' ένα απλό δημόσιο σχολείο κάπου στου Ζωγράφου...
Ή να θυμηθώ... όταν τον είχα τιτιβίσει ως πρώτο των πρώτων από δημόσιο σχολείο, μου την έπεσαν κάποιοι στο διαδίκτυο ότι αμφισβητούσα τότε την πρωτιά άλλου παιδιού
(και με τον τρόπο της η οικογένειά του, όπως αποδείχθηκε τότε...), το οποίο πιθανόν να μην ήταν από δημόσιο σχολείο...
Δυστυχώς, αν σε αυτήν την άτιμη χώρα δεν ανήκεις στο σύστημα η στις γνωστές ομάδες της άρχουσας τάξης κανείς δε σε προμοτάρει...
Ας είναι και έτσι..., Πανούλη μη σε νοιάζει..., είμαι εδώ ο φύλακας - άγγελος σου...
Άλλωστε αυτό το blog σε σένα χρωστάει την ύπαρξή του...
Το Θυμάσαι μπρε;
G & M
Θόδωρα, Σούλα να είστε περήφανοι και για τους δύο, διότι και ο μεγάλος σας διαπρέπει...
Αλλά δεν αρκεί μόνο το χάρισμα που σου έδωσε ο καλός Θεούλης, αλλά πρέπει να δείξεις αρετή και τόλμη να το καλλιεργήσεις και να βάζεις συνεχώς νέους στόχους στη ζωή...
Έτσι, είναι και ο Πανούλης...
Δύο χρόνια στο τμήμα της Πληροφορικής μόνο δεκάρια...
Είπαμε το έχει..., αν και χαμηλών τόνων δεν του αρκεί..., βάζει στόχους και αρχίζει να τους υλοποιεί σιγά σιγά και σταθερά...
Τελειώνοντας το δεύτερο χρόνο, πετυγχαίνει να συμπεριληφθεί σε ερευνητική ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης.
Στην ομάδα του είναι ο μικρότερος, οι περισσότεροι υποψήφιοι για καθηγητές πανεπιστημίων...
Διαπρέπει... και φέτος το Πανεπιστήμιο της Λωζάνης τον καλεί να παρουσιάσει την εργασία του, αν δεν κάνω λάθος..., πάνω σε βάσεις δεδομένων (DATA BASE) στο παγκόσμιο συνέδριο της Πληροφορικής που διεξήχθη αρχές Ιουλίου στο San Fransisco στις Η.Π.Α., εκεί, δε συμμετείχε σαν
(πατήστε εδώ)
πανεπιστήμιο Λωζάνης, αλλά σαν πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο ίδιος για φέτος είχε θέσει μεγαλύτερο στόχο..., που δεν είναι άλλος από τη συμμετοχή του σε ερευνητική ομάδα στο CERN...
Και το πετυχαίνει...
Η πατρίδα ήδη έχει χάσει ένα ακόμη λαμπρό μυαλό...
Έτσι είναι αυτά τα πράματα...
Αλλά, όμως, πόσο περήφανοι πρέπει να είναι στην οικογένειά του οι δικοί του άνθρωποι ή οι δάσκαλοι - καθηγητές που τον είχαν μαθητή σ' ένα απλό δημόσιο σχολείο κάπου στου Ζωγράφου...
Ή να θυμηθώ... όταν τον είχα τιτιβίσει ως πρώτο των πρώτων από δημόσιο σχολείο, μου την έπεσαν κάποιοι στο διαδίκτυο ότι αμφισβητούσα τότε την πρωτιά άλλου παιδιού
(και με τον τρόπο της η οικογένειά του, όπως αποδείχθηκε τότε...), το οποίο πιθανόν να μην ήταν από δημόσιο σχολείο...
Δυστυχώς, αν σε αυτήν την άτιμη χώρα δεν ανήκεις στο σύστημα η στις γνωστές ομάδες της άρχουσας τάξης κανείς δε σε προμοτάρει...
Ας είναι και έτσι..., Πανούλη μη σε νοιάζει..., είμαι εδώ ο φύλακας - άγγελος σου...
Άλλωστε αυτό το blog σε σένα χρωστάει την ύπαρξή του...
Το Θυμάσαι μπρε;
G & M
Θόδωρα, Σούλα να είστε περήφανοι και για τους δύο, διότι και ο μεγάλος σας διαπρέπει...