Η Αρχόντισσα των Κυκλάδων

Άνδρος, το νησί των Εφοπλιστών και των Καπεταναίων...

Το νησί με τη δική του ιστορία και μάλιστα ξεχωριστό από τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια, διότι είναι καταπράσινο, ΝΑΙ, σωστά διαβάσατε..., Καταπράσινο και με νεράααα. Αν και τα τελευταία χρόνια πάνε να εκλείψουν και αυτά λόγω της κλιματικής αλλαγής πάνω στον πλανήτη ΓΗ.

Καλό φαγητό, ωραίες αμμουδιές, πολλές εκλλησίες, μοναστήρια, μουσεία κλπ...

Πάμε να δούμε τι κάναμε εμείς έστω και σ' ένα λειψό Σαββατοκύριακο, στην ουσία μόνο το Σάββατο, διότι την Κυριακή λόγω μίας υποχρέωσής μου, έστω και για ψυχαγωγία, το μόνο που κάναμε, ή μάλλον καλύτερα αυτό που προλάβαμε ένα μπάνιο στο Μπατσί.

Πως Πάτε...

Υποχρεωτικά από το Λιμάνι της Ραφήνας και σε δύο ώρες με το πλοίο της γραμμής βγαίνετε στο λιμάνι της Άνδρου, το Γαύριο.

Τι Βλέπετε...

Πολλά μπορείτε να δείτε..., αλλά θα γράψουμε για αυτά που είδαμε εμείς όλο το Σάββατο μέχρι αργά το απόγευμα.

Επειδή η υποχρέωσή μας ήταν στο Κόρθι, μείναμε σε χωριό κοντά στη Χώρα για να μπορούμε να μετακινηθούμε...

Ξεκινήσαμε από Μένητες, πριν το χωριό μείναμε, είδαμε τα νερά του, τις πηγές του, την εκκλησία του χωριού, ωραίο καμπαναριό και πήραμε και καφέ στο χέρι.

Απο εκεί ξεκινήσαμε για τα Αποίκια, ενδιάμεσα, τις Στραπουριές καθώς και άλλα χωριά.

Όλα αυτά τα χωριά μέσα στο πράσινο και με θέα, το ίδιο συμβαίνει και με τα χωριά στο Κόρθι.

Στα Αποίκια, πηγή Σάριζα και πεζοπορία μέχρι τον καταρράκτη Πυθάρα. Νερό μπορεί να μην είχε,

αλλά όμορφη εμπειρία.

Από εκεί για την Ιερά Μονή Παναχράντους, το ξακουστό μοναστήρι του νησιού με τον ηγούμενό του, το Γέροντα Ευδόκιμο, δυστυχώς, δεν τον είδαμε...

Το μοναστήρι από το 960 μ.Χ. και ιδρύθηκε από το Νικηφόρο Φωκά.

η Θέα από τον εξώστη της Ιεράς Μονής

Έχει δύο ονόματα - αγίους που εορτάζει. Άγιος Παντελεήμων και της Ιεράς Κοιμήσεως της Παναγίας.

Προσκυνήσαμε την κάρα του Αγίου Παντελεήμονα και τη εικόνα της Παναγίας μας.

Θαυμάσαμε τους χώρους του εσωτερικούς και εξωτερικούς, η θέα από τον εξώστη - μπαλκόνι το κάτι άλλο...!!! Και συνομιλήσαμε για λίγη ώρα και μ' έναν μοναχό.

Από εκεί για τον όρμο Κορθίου, χαζέψαμε τον πεζόδρομό του ένα στενό μέσα από τδρόμο της

θάλασσας με δύο πλατείες, καφέ, πολλούς φούρνους και ψησταριές. Γραφικά ήταν.

Και απολαύσαμε τη βουτιά μας στην άκρη του χωριού, στον ορμίσκο της Αγίας Αικατερίνης.

Χώρα Άνδρου

Μία πόλη, μία κατηγορία μόνη της, τι να πρωτοδείς και τι να πρωτοθαυμάσεις.

Τα αρχοντικά της, τις πλατείες της, τα μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα, τις εκκλησίες, τα μουσεία.

Βλέπεις τις δύο πλατείες της, η μία πλατεία είναι η πιάτσα των ταξί και εδώ υπάρχει και το γηροκομείο του νησιού.

Η άλλη πλατεία, ένα άνοιγμα που κάνει ο πεζόδρομος με τα εμπορικά μαγαζιά και υπάρχουν καφέ και εστιατόρια.

Και συνεχίζεις μετά τη δεύτερη πλατεία στην επέκταση του εμπορικού δρόμου με αρχοντικά και εδώ

και καταλήγεις στο must και πιο φωτογραφημένο σημείο της Χώρας, αλλά και ολόκληρης της Άνδρου, στην πλατεία με το άγαλμα του Αφανή Ναύτη.

Εδώ θαυμάζεις και την εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας και το ερειπωμένο κάστρο και το φάρο Τουρλίτη.

Όλα τα προηγούμενα έγιναν το Σάββατο...

Και ξημερώνει Κυριακή, τρέχουμε για Κόρθι, παίρνουμε μέρος ατον αγώνα και μόλις τελειώνουμε φεύγουμε για Μπατσί.

Το πιο τουριστικό χωριό στην Άνδρο. Το ό,τι τα έχει όλα ακόμη και εμένα με κερδίζει...

Απάνεμη παραλία μπροστά στο ξενοδοχείο Χρυσή Ακτή.

Κάναμε το μπάνιο μας και φύγαμε για την επιστροφή... στο λιμάνι του Γαυρίου, άλλο τουριστικό σημείο επάνω στο νησί, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χρώμα.

Που Μένετε...

Εξαρτάται τι θέλετε και που...

Ξενοδοχεία και δωμάτια παντού...

Αν θέλετε θάλασσα, επιφυλακτικά προτιμήστε ίσως την περιοχή από Γαύριο μέχρι Μπατσί.

Αν είστε πιο ψαγμένοι, πιθανόν κάποιο από τα χωριά στη Μεσσαριά (Μένητες, Αποίκια, Στρόπωνες, Στενιές), Συνετή.

Το Κόρθι πάλι έχει το δικό του κόσμο.

 

Πολύ καλή επιλογή τα δωμάτια Μαινάδες στους Μένητες.

Που  Τρώτε...

Αφθονία από ταβερνάκια και εστιατόρια σε όλη την Άνδρο.

Αυτό που θα προτείνουμε το Χατσαπούρι στη διασταύρωση για Μένητες πάνω στον κεντρικό δρόμο για Χώρα.

Που Κολυμπάτε...

Ανάλογα τον καιρό.

Εμείς λόγω χρόνου, βουτήξαμε μόνο στην Αγία Αικατερίνη στο Κόρθι και στο Μπατσί μπροστά στο ξενοδοχείο Χρυσή Ακτή, φοβερή η άμμος της παραλίας, δεν κολλάει...

Τα υπόλοιπα σε επόμενο ταξίδι.

Τι Ψωνίζετε...

Αμυγδαλωτά, λουκάνικα.

Τοπ διεύθυνση για αμυγδαλωτά, Λυγίζος.

Λάσκαρης για πάστες.

Και εδώ τελειώνουν οι αναμνήσεις και οι εικόνες από το σύντομο ταξίδι στην Αρχόντισσα των Κυκλάδων...!!!

Ευελπιστούμε να ξανάρθουμε στο εγγύς μέλλον.

εδώ...για Συνέχεια!

3 24ωρα στην ευρύτερη περιοχή του Καρπενησίου

Και μιλάμε για τα παραποτάμια χωριά κοντά στον Καρπενησιώτη ποταμό, τα οποία είναι πανέμορφα, το κάθε ένα με το δικό του χρώμα και φτάνουμε μέχρι Προυσό...!!!

Χαλαρώσαμε, ξεκουραστήκαμε, και γεμίσαμε γενικότερα, μπαταρίες για τη νέα χρονιά που διανύουμε, αλλά τα ωραία πράματα ποτέ δε σου φτάνουν... και πάντα τελειώνουν γρήγορα μέχρι να ξαναρχίσουν στο μέλλον νέα ταξίδια...

Θα μπορούσαμε να δούμε περισσότερα πράματα, αλλά επειδή τη φύση και το περιβάλλον της Ευρυτανίας, ποτέ δεν τη βαριέσαι..., τα αφήσαμε για επόμενη φορά, η οποία θα είναι και σύντομη...

1η ημέρα...

Αναχώρηση από Πειραιά...

Το ταξίδι διαρκεί 3,5-4 ώρες, ανάλογα τον τρόπο οδήγησης του καθενό μας και αν κάνεις και μία στάση των 30 λεπτών.

Φτάσαμε μεσημέρι, οπότε μία βόλτα στα γρήγορα στην πόλη του Καρπενησίου και την κεντρική του πλατεία.

Επίσκεψη στο όμορφο χωριό Κλαυσί και ώρα για φαγητό στην ταβέρνα Μαθέ στην πλατεία του χωριού.

Φανταστικά του πιάτα, ο βλαχομεζές, το ζαρκάδι στιφάδο, το αγριογούρουνο με πιπεριές και οι λαχανοντολμάδες του. Το δυστύχημα είναι ό,τι δύο φορές για φαγητό στο Κλαυσί δε δοκιμάσαμε την πίτα του, ίσως, επειδή οι μερίδες τεράστιες και να το θέωρησα υπερβολή.

Άφιξη αργά το απόγευμα στο Νέο Μικρό Χωριό και στο ξενώνα Έλατος.

Λιτά, παλαιά χωριάτικα δωμάτια, υπερ ζεστά και πεντακάθαρα.

Από το μπαλκόνι των δωματίων

Ο Νίκος και η κα Λένα με το χαμόγελο πάντα, και πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν στο καθετί... και συμβουλευτικά.

Τους ευχαριστούμε θερμά, είχαμε και υπερήλικες ανθρώπους μαζί, όπου στην τρίτη ηλικία, υπάρχουν και κινητικά προβλήματα...

Όταν βρεθείτε στο Καρπενήσι εορταστική περίοδο, καλό είναι να κάνετε και μία βόλτα στην πόλη το βραδάκι μετά τις 19:00, όλα φωτισμένα και μπορεί να πέσετε και σε sreet party.

2η ημέρα...

Πρωινό στα δωμάτια.

και γύρω στις 10 παρά, εκκίνηση για Προυσό.

Φανταστική διαδρομή, την είχαμε κάνει το 2003, δίπλα στον Καρπενησιώτη ποταμό.

Στάση στο στένωμα του δρόμου για φωτο και στα Πατήματα της Παναγίας για προσκύνημα.

Και φτάνεις στο μοναστήρι την Παναγιά την Προυσώτισσα, η οποία κρέμεται πάνω στο βράχο... Εορτάζει στις 23 Αυγούστου, στα Εννιάμερα της Παναγίας.

Δέος...

Εδώ φυλάσσονται κειμήλια του οπλαρχηγού και Στρατηγούς της Επανάστασης του 21, Γ. Καραϊσκάκη.

Βλέπεις τους πύργους του.

Μετά το τέλος της επίσκεψης στο Μοναστήρι, βόλτα στο χωριό Προυσός, μέσα σε άγρια φύση, μην κάνετε το λάθος, επισκεφτείτε το Μοναστήρι και δεν περάσετε  από το χωριό.

Και μετά το χωριό, επίσκεψη στην αλλαντοποιία Στρεμμένου, 2 χλμ μετά το χωριό μέσα στη χαράδρα στα αριστερά, για προσούτο, σαλάμι αέρος και λουκάνικα.

Αγοράσαμε λίγο προσούτο, σαλάμι αέρος και καπνιστό μπέικον.

Εδώ η ωρίμανση των προϊόντων γίνεται με φυσικό τρόπο, βοηθά το περιβάλλον και ο καιρός.

Το τοπίο φανταστικό.

Επιστρέφουμε από τον Προυσό και επίσκεψη στους Κορυσχάδες για να επισκεφτούμε το Μουσείο της Εθνικής Αντίστασης και της Κυβέρνησης του Βουνού, η πρώτη Κυβέρνηση στην Ελλάδα μετά την απελεύθερωση από τους Ναζί.

Το μουσείο στεγάζεται στο σχολείο του χωριού, ένα πανέμορφο πέτρινο κτίριο. Άνοιξε πριν τα Χριστούγεννα του 23 μετά ανακαίνιση δύο ετών από την Ελληνική Βουλή.

Πολλές φωτο από τους αντάρτες, τα στελέχη του Ελληνικού Στρατού της εποχής και από τα γεγονότα που σημάδεψαν εκείνη την εποχή, π.χ. την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου.

Πολύ όμορφη πλατεία, όμορφα αρχοντικά σε όλο το χωριό, έχει καφέ, ταβέρνες, ένα από τα χωριά που μπορείς να μείνεις.

Φεύγουμε για Μεγάλο χωριό, βόλτα στην πλατεία του και ψώνια για γλυκά του κουταλιού στην Ευρύτη, το συνεταιρισμό των Γυναικών.

Δυστυχώς για μία ακόμη φορά, δε βρήκαμε τα εξαίσιο γλυκό του κουταλιού, καρότο, που παρασκευάζουν...

Φεύγουμε και από Μεγάλο Χωριό και πάμε στο Γαύρο για φαγητό.

Εδώ μπορείτε να δοκιμάσετε τηγανιτή πέστροφα με γνήσιο βούτυρο.

Δεν αναφέρω όνομα, διότι δεν το ευχαριστηθήκαμε, κοντοσούβλι, κοκορέτσι προηγούμενης ημέρας.

3 ημέρα...

Πρωινό στα δωμάτια.

Επίσκεψη στο Παλαιό Μικρό Χωριό, πολύ πάγος, ενώ η μέρα ηλιόλουστη.

Επίσκεψη στη Λίμνη του χωριού, η οποία δημιουργήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 1963, μετά από 13 ημέρες έντονης βροχόπτωσης και το θάνατο 13 κατοίκων του χωριού, όταν ένας βράχος καταπλάκωσε τα σπίτια τους.

Πανέμορφο περιβάλλον, όλη η Ευρυτανία είναι μία Ελβετία, όπου και αν γυρίσεις το κεφάλι στο 90% είναι καλυμμένη με έλατα.

Έτσι δημιουργήθηκε το Νέο Μικρό Χωριό.

Εγώ ήθελα να πάμε στο όμορφο παραδοσιακό χωριό στα Φιδάκια για να δούμε και από απόσταση και τη λίμνη των Κρεμαστών, το συζήτησα με το Νικόλα στα δωμάτια, μου λέει άστο, έχεις μεγάλους ανθρώπους, θα τους κουράσεις..., τράβα για Κρίκελλο.

Τελικά τον άκουσα και τραβήξαμε για Κρίκελλο.

Φεύγοντας από το Μικρό Χωριό περάσαμε και από Άγιο Νικόλαο, κεφαλοχώρι τουριστικό πριν μπεις στο Καρπενήσι, ωραία πλατεία.

Η διαδρομή μέχρι Κρίκελλο φανταστική μέσα στα έλατα, να είναι καλά ο Νικόλας που μου το πρότεινε, εμείς με τη σύζυγο είχαμε βρεθεί από Κρίκελλο και Δομνίστα το μακρινό 2003 από σπόντα.

Μακάρι να πηγαίναμε και Δομνίστα, δεν πειράζει Δομνίστα και Φιδάκια και Άφραφα σε επόμενο ταξίδι.

Στη διαδρομή πολύ προσοχή στην οδήγηση, έχει σημεία που δεν τα βλέπει ο ήλιος και ας μην έχει χιονίσει, ο δρόμος πιάνει κανονικά πάγο και τα εκχιονιστικά από τις 10 και μετά πιάνουν δουλειά κανονικά, ναι, χωρίς χιόνι. Αν και ανοιξιάτικος καιρός ανάμεσα Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, εύρος θερμοκρασίας από -1 μέχρι 6-7 βαθμούς, αλλά το κρύο χοντρό, δεν κρύωνες...

Τεράστια όμορφη πλατεία πέτρινη στο Κρίκελλο, όμορφα στολισμένη για τις γιορτές κάτω από τον τεράστιο πλάτανο που δεσπόζει αγέρωχος στο κέντρο της πλατείας.

Επιβλητικός ο Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου στο χωριό, επάνω στην πλατεία. Τεράστια εκκλησία για χωριό.

Θα κάτσετε για καφεδάκι και τσίπουρο στο καφέ στην άκρη της πλατείας, στα Μαντζάτο, το ζευγάρι που το έχει, καταπληκτικά και φιλόξενα παιδιά. Δοκιμάστε τη σπιτική καρυδόπιτα, μία συνταγή της μητέρας της ιδιοκτήτριας του καφέ.

Ξανά πίσω στο Μαθέ στο Κλαυσί για φαγητό, 2η φορά και πάλι εντυπωσιακά και νόστιμα ό,τι πήραμε...

Μετά το γεύμα, ψάξαμε για λίγο κυνήγι στα μεγάλα κρεοπωλεία της περιοχής, αλλά μάταια, μονάχα λουκάνικο αγριογούρουνου είχαν, οπότε δεν εντυθπωσιάστηκα.

Χρόνος υπήρχε, οπότε επίσκεψη στη Δώρα του River Art για γλυκό και καφέ, δεύτερο γλυκό μέσα στη μέρα.

Να γνωρίζετε ότι η Δώρα παρασκευάζει φανταστική πραλίνα φουντουκιού και καταπληκτική μαρμελάδα φρούτων του δάσους.

4η ημέρα...

Πρωινό και η ώρα της επιστροφής...

Χαιρετηθήκαμε με τους οικοδεσπότες του μικρού χωριάτικου Ξενώνα και αναχωρήσαμε.

Στάση στον Άη Γιώργη Τυμφρηστού για καυτερά λουκάνικα στο κρεοπωλείο του Τσώνου και ψωμάκι και χωριάτικες τυρόποιτες από το φούρνο του χωριού στα ξύλα.

Μακρακώμη, Λιανοκλάδι και τέλος επιστροφή στην Αθήνα.

Για το Καρπενήσι, μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ...!!!

εδώ...για Συνέχεια!

Εικόνες από Καλάβρυτα

Μία όμορφη κωμόπολη με το δικό της χρώμα... μέσα στην καρδιά της ορεινής Αχαΐας.

Βρεθήκαμε για κάποιες ώρες στην όμορφη κωμόπολη με τον αθλητικό σύλλογο της περιοχής μου για να αποδώσουμε φόρο τιμή στη μνήμη του Ολοκαυτώματος από τους Ναζί με τη συμμετοχή μας στον αγώνα δρόμου που διοργανώνουν κάθε χρόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις σε συνεργασία με το Δήμο Καλαβρύτων.

Συγκίνηση, Δέος και σκεπτικισμός...

80 χρόνια πέρασαν...

Τα Καλάβρυτα πρέπει να είναι η μοναδική περιοχή της Ελλάδας, όπου οι εκδηλώσεις και ο στολισμός για την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων ξεκινούν στις 14 Δεκεμβρίου..., μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου, βιώνουν το δικό τους πένθος...

Παντού, σε όλες τις κολώνες, στα Δημόσια κτίρια, μονάχα μαύρο βλέπεις...

Άλλωστε, η μνήμη δεν πρέπει να ξεχνάει...

Πως Πάτε...

Ε. Ο. Αθηνών Πατρών, έξοδος στο Διακοπτό και ανηφορίζετε...

Τι Βλέπετε...

Μέσα στην πόλη τον Ι. Μητροπολιτικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Το Μουσείο του Ολοκαυτώματος της πόλη.

Το σιδηροδρομικό σταθμό της Πόλης, ο οδοντωτός έχει τη δική του ιστορία.

Τον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης που ξεκινάει από την πλατεία της πόλης με πολλά μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα, ταβέρνες και καφέ.

Για 3-4 ώρες καλά ήταν που βρεθήκαμε... Πριν πολλά χρόνια, στο μακρινό 2001, περαστικοί με τη σύζυγο...

Που Μένετε...

Πολλά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα.

Που Τρώτε...

Πολλές ταβέρνες, κουτούκια, αλλά όταν έχει πολλούς εκδρομείς πρέπει να έχετε κλείσει..., εκτός και με δικό σας ΙΧ σε γειτονικό χωριό...

Οι προτάσεις μας :

Το σπιτικό σε παράλληλο δρόμο από τον πεζόδρομο από τα δεξιά όπως ανεβαίνεις, η ευγένεια της οικοδέσποινας το κάτι άλλο, εμείς φάγαμε πόρτα όπου μπήκαμε, διότι είχαμε Σαρακοστή για τα Χριστούγεννα, η ταβέρνα αυτή προθυμοποιήθηκε να μας σερβίρει... και την ευχαριστούμε θερμά!!!

Και πρόταση της οικογένειας, η ταβέρνα απέναντι από το σιδηροδρομικό σταθμό, η Αυλή. Λένε ό,τι είναι πολύ καλή.

Τι Ψωνίζετε...

Ζυμαρικά, γαλακτομικά, λουκάνικα, σουβενίρ.

εδώ...για Συνέχεια!

Για 24 ώρες στο Καρπενήσι... Τί Κάνουμε;

Μετά από κάποιους μήνες, ξανά πάλι μαζί για να μοιραστούμε όμορφες εικόνες της Ελληνικής Φύσης...

Συνειδητά απών, ίσως, το πολύ γκριζόμαυρο που υπάρχει πλέον στην καθημερινότητά μας, στις Ζωές μας, αλλά και σε ολόκληρη την Κοινωνία...

Οπότε, να σπάσουμε αυτό το απόστημα με ολίγον πράσινο, το χρώμα της Ελπίδας, αλλά και το Οξυγόνο της Ζωής!!!

Οπότε ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε αν βρεθούμε στην όμορφη Ευρυτανία με επίκεντρο την πρωτεύουσα του, το Καρπενήσι και τα κοντινά του πανέμορφα χωριά...

Αλλιώς, ο Νομός Ευρυτανίας αποκαλείται ως η Ελβετία της Ελλάδας!!!

Πως Πάμε...

Ε. Ο. Αθηνών Λαμίας, πλέον... καινούρια έξοδος πριν την πόλη της Λαμίας με έξοδο προς Καρπενήσι Τρίκαλα, βέβαια δεν είναι ολοκληρωμένη και μας βγάζει σε έξοδο, μετά σε κυκλική οδό και έξοδο λίγα χλμ πριν το Λιανοκλάδι, στη συνέχεια Τυμφρηστός, μπαίνουμε στη σήραγγα Π. Μπακογιάννη και σε 10 λεπτά στο Καρπενήσι.

Τι Βλέπουμε...

Στο Καρπενήσι μόλις μπεις δε θα πάρεις την περιφερειακή οδό προς Αγρίνιο, αλλά την οδό προς κέντρο, ώστε να πάρεις λίγο μυρωδιά από την αρχιτεκτονική του Καρπενησίου. Ανεβαίνεις μέχρι πλατεία, αφήνεις το αμάξι στο δημοτικό πάρκινγκ και κάνεις μία γρήγορη βόλτα γύρω από την πλατεία με τα καφέ και την εκκλησία τους. Δεν έχει αλλάξει και πολύ από την τελευταία μας επίσκεψη ως περαστικοί το 2010, ή ως τουρίστες το 2003.

Αν θες να πιεις ένα καφέ στα γρήγορα δε θα κάτσεις να τον πιεις στο Καρπενήσι, αλλά θα μπεις στο αυτοκίνητο και θα πάρεις την οδό προς Προυσό και μετά από 2-3 χλμ, θα βρεθείς στον όμορφο πολυχώρο με δραστηριότητες, κοινώς, Sallon, ή στον άλλο μαγευτικό χώρο 5-6 χλμ από την πόλη, στη γλυκιά γεύση της Τέχνης από τη Δώρα, κοινώς, River Art.

Τραπέζι Τέχνης

Μία γρήγορη βόλτα από Κορυσχάδες με το εμβληματικό σχολείο λόγω της Κυβέρνησης Βουνού, περαστικοί από Νέο Μικρό Χωριό και συνάμα βόλτα στα σοκάκια του Μεγάλου Χωριού με τα δύο

καφέ και τα καταστήματα με τα ντόπια προϊόντα, κυρίως, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, λικέρ και ζυμαρικά.

Εδώ θα κάτσετε και για το περίφημο γαλακτομπούρεκο του Καρβέλη, όντως, η κρέμα μύριζε γάλα, αλλά ως φύλλο δεν έλεγε και πολλά, στην Αττική βρίσκεις και καλύτερο φύλλο, αυτό το τραγανιστό το καραμελωμένο.

Τελειώνοντας τη βόλτα στο Μεγάλο χωριό, βόλτα στο Γαύρο, επάνω στον κεντρικό δρόμο προς Προυσό, δεν είναι μακριά.

Πολλές ταβέρνες και πολλά τουριστικά μαγαζιά. Εδώ κάτσαμε για μεσημεριανό.

Που Μένουμε...

Εμείς λόγω εποχής, προτιμήσαμε το Ελβετία, από τις πρώτες ξενοδοχειακές μονάδες στο Καρπενήσι, οικονομικό λόγω εποχής off season ακόμη... πολύ καθαρό και πλούσιο πρωινό, αν και τυποποιημένο.

Σήμερα μέσα στην πόλη υπάρχουν πολλοί ξενώνες και μπουτίκ ξενοδοχεία πόλης.

Το 2003 ως τουρίστες το καλοκαίρι, υπήρχαν το Ελβετία, το Μοντάνα (πολυτελείας), το Country Ελληνικόν στο Μικρό Χωριό, η βίλα Βιργινία στο Βούτυρο, ενώ σήμερα το κάθε χωριό έχει τα δικά του συγκροτήματα και δικούς τους ξενώνες. Και παντού είναι πανέμορφα, ανάλογα και με τη δυνατότητα της τσέπης.

Που Τρώμε...

Το κάθε χωριό έχει τη δική του ή δικές του ταβέρνες. Οι πιο πολλές βρίσκονται στο Γαύρο και στο Νέο Μικρό Χωριό.

Κάτσαμε στο σπίτι του ψαρά στο Γαύρο με θέα το ποτάμι και το βουνό και δοκιμάσαμε πέστροφα στο

τηγάνι με κατσικίσιο βούτυρο, αλλά και το κοκορέτσι του τα έσπαγε!!!

Για καφέ στο River Art.

Και στην επιστροφή μετά το χωριό του Τυμφρηστού στο Χάνι του Πανέτσου μέσα στα πλατάνια. Εδώ φοβερή η χορτόπιτα του.

Κλείνοντας, θα ήθελα μονάχα μία φράση ακόμη, έστω και για 24 ώρες, η ψυχή μου αγαλλίασε, ίσως η μοναδικότητα του τοπίου, όπου και να σήκωνες το κεφάλι, μονάχα

έλατα και νερά!!! Θα μπορούσα να το συγκρίνω αν και άλλο το ένα, άλλο το άλλο, με την ηρεμία και τη γαλήνη του Αγίου Όρους που είχα επισκεφτεί πριν λίγα χρόνια.

Τι Ψωνίζουμε...

Γλυκά του κουταλιού, μαρμελάδες, λικέρ. Δύο διευθύνσεις χρήσιμες, ο συνεταιρισμός Γυναικών στο Μεγάλο χωριό, η Ευρύτη και από τη Δώρα στο River Art.

Η Στεφανία, μία από τις Ψυχές της Ευρύτης

Η Στεφανία στο συνεταιρισμό άψογη, αλλά και τα καλούδια της Δώρας, άλλο πράμα.

River Art

Για λουκάνικα θα σας το γράψω όταν τα δοκιμάσω...

Για να σας γράψω κάποιες διευθύνσεις, σημαίνει ό,τι μείναμε απόλυτα ικανοποιημένοι σε όλα...!!!

Παίδες, έμενα για Πάνταααα εκεί!!!

εδώ...για Συνέχεια!