Χωριάτικο λουκάνικο στη λαδόκολλα σαν εξοχικό...!!!

Ρακί, τσίπουρο, κρασί ή μπύρα;
Εσείς αποφασίζετε... και 'γώ σας ρίχνω την  ιδέα...

Υλικά

800 γ. - 1 κ. χωριάτικο λουκάνικο
2 ντομάτες μεγαλούτσικες
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια
2 κολοκυθάκια
250 γ. κεφαλοτύρι ή φέτα
ρίγανη
2 κλωναράκια φρέσκο δεντρολίβανο

χωρίς λάδι, αλάτι, πιπέρι

Υλικά : 4-5 μερίδες

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε και πλένουμε τα λαχανικά.
Παίρνουμε μία μεγάλη λαδόκολλα, τη διπλώνουμε, τη στρώνουμε σ' ένα κανονικό στρογγυλό ταψί κουζίνας, να έχει και περιθώρια για να το τυλίξουμε...
Στρώνουμε πρώτα τα λαχανικά, κομμένα στα τέσσερα.

Πασπαλίζουμε με ρίγανη τις ντομάτες και τα κρεμμύδια.
Το λουκάνικό μας σε τέσσερα κομμάτια και τρυπημένο με καλαμάκι για να βγάλει τα υγρά του και να ψηθούν τα λαχανικά μας.

Δύο κλωναράκια δεντρολίβανο.
Το τυρί.
Σκεπάζουμε τη λαδόκολλα, κλείνοντας την καλά, αν χρειάζεται και δεύτερη λαδόκολλα, μη τυχόν τρυπήσει και χαθούν τα υγρά του.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για μία ώρα και κάτι.
Στη συνέχεια, ανοίγουμε τη λαδόκολλα και ψήνουμε ανοιχτά για κανά τέταρτο - εικοσάλεπτο, για να πάρει χρώμα το λουκάνικό μας.

Καλή Επιτυχία!

εδώ...για Συνέχεια!

Γιουβέτσι με θαλασσινά στη γάστρα

Ελλάδα, καλοκαίρι, ήλιος, θάλασσα, ούζο, οπότε ένα γιουβέτσι με θαλασσινά, σήμα κατατεθέν της εποχής...

Υλικά

1/2 κ. κριθαράκι
600 γ. χταπόδι
1/2 κ. μύδια ψίχα, ελληνικά
400 γ. γαριδάκι
4-5 ντομάτες ώριμες
12 κουτί χυμός ντομάτας
2 μέτρια ξερά κρεμμύδια
1 σκελίδα σκόρδο
1 φ. τσαγιού κόκκινο κρασί
λάδι
αλάτι
πιπέρι

Υλικά : 8 μερίδες

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε το χταπόδι.
Το κόβουμε σε κομμάτια και το πλένουμε.
Σε μία κατσαρόλα, προσθέτουμε το χταπόδι, ανάβουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να βγάλει τα νερά

του και να τα πιει...

Στη συνέχεια, στην ίδια κατσαρόλα, προσθέτουμε λάδι, το κρεμμύδι και το σκόρδο ψιλοκομμένα και τα σοτάρουμε μέχρι να μαραθούν...
Σβήνουμε με κρασί.
Προσθέτουμε τις ντομάτες αποφλοιωμένες και πολτοποιημένες, το χυμό ντομάτας.

Αλατοπιπερώνουμε και βράζουμε μέχρι να μαλακώσει...
Σε μία άλλη κατσαρόλα προσθέτουμε λάδι για να κάψει...
Εν τω μεταξύ έχουμε καθαρίσει το γαριδάκι.

Προσθέτουμε το κριθαράκι και το λαδώνουμε καλά.
Ρίχνουμε και το γαριδάκι, το σοτάρουμε όσο περισσότερο είναι δυνατόν...

Στη συνέχεια, σε μία γάστρα, προσθέτουμε το κριθαράκι με το γαριδάκι.
Ρίχνουμε και το χταπόδι με τη σάλτσα του.
Έχουμε ξεπλύνει τα μύδια.
Τα προσθέτουμε και αυτά.

Ανακατεύουμε και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για κανά μισάωρο με ανοιχτή τη γάστρα και

ελέγχουμε και για νερό, αν χρειάζεται...

Καλή Επιτυχία!

εδώ...για Συνέχεια!

Γίγαντες σπέσιαλ στο φούρνο

Σπέσιαλ, διότι εκτός από φασόλι, και χωριάτικο λουκάνικο και φέτα...!!!

Υλικά

1 κ. γίγαντες
400 γ. χωριάτικο λουκάνικο
1/2 κ. φέτα σκληρή
4-5 ξερά κρεμμύδια
2 σκελίδες σκόρδο
3-4 ντομάτες
1/2 κουτί χυμός ντομάτας
1 ματσάκι μαϊντανός
λάδι
αλάτι
πιπέρι

Υλικά : 7-8 μερίδες

Εκτέλεση

Από το βράδυ έχουμε βάλει στο νερό τους γίγαντες.
Ψήνουμε το λουκάνικο στο φούρνο.
Σε μία κατσαρόλα προσθέτουμε μπόλικο νερό, τους γίγαντες και τους βράζουμε μέχρι να μαλακώσουν...
Κόβουμε τα κρεμμύδια σε φετούλες και το σκόρδο ψιλοκομμένο.
Σε μία άλλη κατσαρόλα, προσθέτουμε λάδι για να κάψει...
Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο, τα σοτάρουμε μέχρι να μαραθούν καλά...
Αποφλοιώνουμε και πολτοποιούμε τις ντομάτες.
Τις προσθέτουμε στα κρεμμύδια και το σκόρδο μαζί με το ντοματοχυμό.
Ελάχιστο νεράκι.
Αλατοπιπερώνουμε.
Αφήνουμε να βράσει..., να κρατάει λίγο, διότι θα τη βάλουμε και στο φούρνο.
Εν τω μεταξύ, το λουκάνικο έχει ψηθεί, το κόβουμε και το προσθέτουμε στη σάλτσα.
Μόλις η σάλτσα ετοιμαστεί, προσθέτουμε και το μαϊντανό ψιλοκομμένο.
Στη συνέχεια, παίρνουμε ένα ταψί κουζίνας, και με μία τρυπητή κουτάλα, απλώνουμε τους γίγαντες.
Προσθέτουμε τη σάλτσα μας.
Προσθέτουμε και νερό από τους γίγαντες.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς μέχρι να δέσει η σάλτσα μας (πιει τα πολλά νερά).
Τέλος, θρυμματίζουμε τη φέτα πάνω από τους γίγαντες και ξαναβάζουμε το ταψί στο φούρνο, ο φούρνος τώρα σβηστός, μονάχα με τη θερμοκρασία του.

Καλή Επιτυχία!

εδώ...για Συνέχεια!

Στο Ηράκλειο τσι Κρήτης

Λόγω ενός ευχάριστου γεγονότος, βρεθήκαμε τις προάλλες στο Ηράκλειο τσι Κρήτης...
Αν και η Κρήτη δεν είναι για σύντομα, αλλά έστω και για δύο μέρες, στην ουσία  36 ώρες χωρίς την υποχρέωση που είχαμε... και να Ευχαριστούμε τον Ύψιστο που βρεθήκαμε..., μπορείς να κάνεις κάμποσα πραματάκια και να γεμίσεις τις μπαταρίες σου για την καθημερινότητά σου, έστω και στα γρήγορα και στα πεταχτά...

Πως Πάτε...

Με παπόρο από τον Πειραιά ή αεροπλανάκι.
Τις καλύτερες τιμές τις έχει η ΑΝΕΚ, το ψάχνετε...

Τι Βλέπετε...

Μιλάμε για σύντομο ταξίδι για Κρήτη...
Κνωσός, αν δεν πάτε, μην πείτε ό,τι έχετε πάει στην Κρήτη. Οδηγείτε προς νότο, μόλις βγαίνετε από το λιμάνι, 12 χλμ από το Ηράκλειο.

Τουλάχιστον δύο ωρίτσες πρέπει να διαθέσετε από το χρόνο σας...

Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Πολλοί λένε ό,τι είναι πιο εντυπωσιακό και από της Ακρόπολης.
Το είχαμε επισκεφτεί το 2001, τα εκθέματα είναι τα ίδια, αλλά έχει αλλάξει ο χώρος, αν δεν κάνω λάθος, διώροφο πλέον... και πιο φαντεζί...
Τάφος Νίκου Καζαντζάκη, αυτός ο μεγάλος συγγραφέας, δε θα μπορούσε να είναι αλλού θαμμένος, ήθελε να είναι ένα με το Θεό, ψηλά στα ενετικά τείχη, 15-20 λεπτά περπάτημα από το κέντρο της πόλης.

Στο Μουσείο του, στο χωριό Μυρτιά, εγκαινιασμένο από την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη.

Εκεί θα δείτε προσωπικά του είδη από την προσωπική του συλλογή.

Και να μπείτε στην αίθουσα διαλέξεων και να παρακολουθήσετε το εικοσάλεπτο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του.
Δυστυχώς, το σπίτι στο Ηράκλειο που μεγάλωσε, δεν υπάρχει..., η Περιφέρεια της Κρήτης δεν έκανε τίποτα γι' αυτό.

Βόλτα σε χωριά...

Ο κάμπος των Πεζών με τους αμπελώνες και τους ελαιώνες, γεμάτος από κεφαλοχώρια, και όταν λέμε χωριά, εννοούμε χωριά με ζωή, διότι χωριό κάτω από 500 κατοίκους δύσκολα βρίσκεις, π.χ. το Πανόραμα, απλό χωριουδάκι, με λίγους κατοίκους ανάμεσα από Πύργο και Αρκαλοχώρι.

Πανοραμική άποψη Αρχανών

Το Αρκαλοχώρι, είναι σύγχρονη κωμόπολη 4000 κατοίκων περίπου, για άλλα μέρη της Ελλάδας είναι πόλη, όπου τα έχει όλα..., τράπεζες, κέντρο υγείας, αγορά κλπ...
Το πιο ωραίο μέρος γύρω από τον κάμπο των Πεζών, οι Άνω Αρχάνες και κέντρο του Δήμου Αρχανών - Αστερουσίων.
Ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός από το ΥΠΕΧΩΔΕ, μέρος με μεγάλη ιστορία και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (οι Γερμανοί το ξέρουν... καλά!!!).

Όμορφα αρχοντικά, όμορφα λουλουδάτα και μυρωδάτα σοκάκια.





















Όμορφη κεντρική πλατεία με πλατάνια και μαγαζιά.
Να περπατήσετε στο στενό με τα παραδοσιακά καφενεία και να κάτσετε οπωσδήποτε στο εναλλακτικό καφενείο ΠΛΟΥΜΙ!!! σπιτική λεμονάδα και απλοί ρακομεζέδες...

Πλατεία Άνω Αρχάνες

Ωραίοι ξενώνες.

Σε όσα μέρη έχω περπατήσει και κατά το παρελθόν στην Κρήτη, αν και χρόνια πολλά πίσω, είναι το μέρος που με κέρδισε και το κρατώ στη μνήμη μου.

Βόλτα στο Χουδέτσι, στα Πεζά, εδώ το καλύτερο κρασί της Κρήτης, (πολλά οινοποιεία), μου άλλαξαν την εντύπωση που είχα για τα κρασιά τους, όπως μου είπαν και οι ίδιοι, πιθανόν να έπινα κρασί από τα Χανιά και το Ρέθυμνο χα χα!!! Βοηθήθηκαν από τους ανθρώπους της Κορινθίας και τους ευχαριστούν για την πρόοδο που είχαν στην οινοποιία.
Αφού βρεθείς στα Πεζά, θα πας οπωσδήποτε στο καλύτερο ζαχαροπλαστείο του Νομού, τον Μαθιουδάκη, αν δε φας τα καλιτσούνια του με τη μυζήθρα και το μέλι, δε θα τα φας πουθενά, αλλά και τα μελωμένα κρουασανάκια του, άπαιχτα, όπως και τα μηλοπιτάκια του, αλλά και τα γλυκά τα αμυγδαλωτά που δίνουν στους εκεί γάμους...

Πλατεία στα Πεζά

Μετά τα Πεζά, συναντάς το Χουδέτσι, ωραίο γραφικό κεφαλοχώρι με μικρή όμορφη πλατεία.
Για το Αρκαλοχώρι, αναφέρθηκα προηγουμένως. Εδώ, ήπιαμε καφέ κάτω από τον Πλάτανο.
Μυρτιά, το Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη.
Μετά τη Μυρτιά προς Ηράκλειο, Σκαλάνι, ωραίες ταβέρνες.
Και πριν τις Κάτω Αρχάνες από Κνωσό, συναντάς τις Πατσίδες.

Που Μένετε...

Πολλές επιλογές και εντός πόλης, αλλά και σε χωριά, αλλά αν θέλετε κρητικό άρωμα προτιμήστε τις Αρχάνες κατά πρώτη επιλογή και κατά δεύτερη επιλογή το Χουδέτσι, όπου υπάρχει ένας παραδοσιακό ξενώνας του Πετρονικολή.
Στις Αρχάνες, το Αρχοντικό, πολύ τίμια επιλογή για τα λεφτά της, ο Τρούλος, η Βίλα Αρχάνες κλπ...

Που Τρώτε...

Όλα τα χωριά, έχουν παραδοσιακές ταβέρνες, καλές εντυπώσεις μας άφησε η ταβέρνα Ονήσιμος (μάλλον, πρόκειται για αντρικό όνομα...), οι χοχλιοί του μπουρμπουριστοί, πολύ καλοί με ωραίο

άρωμα η σάλτσα και εντυπωσιακό φίλεμα στο τέλος.
Για καφέ, στη Μαρίνα στο λιμάνι του Ηρακλείου, δίπλα στο Βενετσιάνικο φρούριο.

Που κολυμπάτε...

Οι ντόπιοι λένε για Λιβυκό πέλαγος και πρέπει να έχουν δίκιο, ειδικά στο Αρκαλοχώρι, όλοι μίλαγαν για Σφακίδια.
Στα βόρεια, Αμμουδάρα κοντά στην πόλη με πολύ κόσμο και Καρτερού με πιο λίγο κόσμο.
Καλή επιλογή, η Αγία Πελαγία προς Ρέθυμνον.

Τι Ψωνίζετε...

Ντόπια γραβιέρα ωριμασμένη, κρασί, αν σας αρέσει... και φυσικά γλυκά από του Μαθιουδάκη.


Ολίγα λόγια για τη λεβεντομάνα Κρήτη...
Όλοι οι οδηγοί ομιλούν για την πόλη των Χανίων και τον Άγιο Νικόλαο.
Εμένα, προσωπικά από τις τέσσερις πόλεις, μ' έχει κερδίσει το Ρέθυμνον.

Όσο για την ενδοχώρα του κάθε νομού, νομίζω ό,τι η ενδοχώρα του Ν. Ηρακλείου δεν παίζεται...
Δεν έχω προσωπική εμπειρία από την ενδοχώρα του Ν. Ρεθύμνου.

G & M

εδώ...για Συνέχεια!

Σκεπαστή Καισαρείας με πίτες από σουβλάκι

Καλοκαιράκι, αν και δεν έχει μυρίσει... ακόμη, αλλά η διάθεση καλοκαιρινή, και το καλοκαιράκι στο μπαλκόνι θέλει... και ολίγον ουζάκι...!!!
Το ούζο λόγω αρώματος θέλει αντίθετες γεύσεις για να το καταλαβαίνεις στον ουρανίσκο της γλώσσας, οπότε ένας καλός μεζές που του ταιριάζει είναι και ο παστουρμάς!!!
και τον ετοιμάζουμε στο πι και φί...!!!

Υλικά

1 πακέτο πίτες για σουβλάκι
150 γ. περίπου βοδινός παστουρμάς ψιλοκομμένος
κασέρι αγελαδινό
4 ντομάτες

προαιρετικά...

1 μικρό κρεμμύδι
λίγο μαϊντανό

Υλικά : 5 μερίδες

Εκτέλεση

Παίρνουμε ένα ορθογωνικό ταψί κουζίνας.
Στρώνουμε λαδόκολλα.
Βάζουμε πρώτα τις τρεις πίτες που χωράνε.
Στρώνουμε στις πίτες ντομάτα, κομμένη σε στρογγυλή φέτα.
Κασέρι σε μακρόστενα κομμάτια.

3 φέτες παστουρμά στην κάθε πίτα.

Ξανά κασέρι.
Στρώνουμε ντομάτα.

Σκεπάζουμε τις πίτες με τη γέμιση με πίτα από πάνω.

Τις πιέζουμε με τα χέρια μας, ώστε να μπορέσουν να ομογενοποιηθούν κατά το ψήσιμο...
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς για 12 λεπτά περίπου.

Στην Υγειά σας!!!

Καλή Επιτυχία!

εδώ...για Συνέχεια!

Στόχοι..., Τερματισμός!!!

Να και ένα λογοπαίγνιο από την καθημερινότητα ενός απλού πολίτη...
Στη ζωή πάντα πρέπει να θέτεις στόχους...

πηγή

Και να αγωνίζεσαι καθημερινά, να ξεπερνάς τις δυσκολίες - κακουχίες και να φτάνεις στον Τερματισμό...
Και μετά τον Τερματισμό, ο νέος στόχος με καινούρια προσπάθεια μέσα από αντίξοες συνθήκες και να φτάνεις ξανά στον τερματισμό...
Γι' αυτό το λόγο και το λογοπαίγνιο με τον πληθυντικό και τον ενικό...
Διότι οι στόχοι μπορεί να είναι πολλοί, τερματισμός όμως μονάχα ένας και μοναδικός... σε κάθε στόχο...
Ναι, υπάρχει και περίπτωση να μην τερματίσεις..., αλλά όμως έχεις την ικανοποίηση ό,τι έθεσες ένα  στόχο, αγωνίστηκες για να τον πετύχεις, αλλά μπορεί για τον α΄, β΄ λόγο να μην τα κατάφερες...

πηγή

Δεν το βάζεις κάτω..., θέτεις το νέο στόχο και προχωράς για να τον πετύχεις...
Άλλωστε κανένας πόλεμος δεν κερδίζεται με μονάχα μία μάχη..., και αν τον χάσεις θα είσαι ικανοποιημένος ό,τι τη μάχη για να κερδίσεις τον πόλεμο την έδωσες..., αγωνίστηκες και απέτυχες...
Και σε όποια ηλικία και να είσαι πρέπει να θέτεις στόχους, διότι η ζωή σου θα ήταν μονότονη χωρίς μάχη, όνειρα, ελπίδα και αισιοδοξία γενικότερα...

G & M

εδώ...για Συνέχεια!

Βόλτα στο πάρκο Σταύρου Νιάρχου

Τυχαίνει να έχουμε και θερινό ηλιοστάσιο σήμερα...

Και επειδή τα βράδια στην πρωτεύουσα έχουν τη δική τους γλύκα, και πιθανόν να μην υπάρχει και χρόνος για θάλασσα, μία ωραία βόλτα στο κλειστόν άστυ είναι και η επίσκεψη στο πάρκο Σταύρου Νιάρχου.
Αυτή την εβδομάδα, μέχρι και την Κυριακή το βράδυ, τυχαίνει να διοργανώνεται και το καλοκαιρινό φεστιβάλ Νόστος για μία ακόμη χρονιά...
Λαβαίνουν χώρα πολλές διοργανώσει, μπορείτε να ενημερωθείτε στην ιστοσελίδα του πάρκου, αλλά το πιο σημαντικό γεγονός θα λάβει χώρα το Σάββατο 23/06/2018, το βράδυ...
Δύο μεγάλοι αγώνες των 6 και 10 χλμ αντίστοιχα από το Παναθηναϊκό Στάδιο με τερματισμό το Πάρκο...

8000 δρομείς περίπου όλων των ηλικιών θα κατακλύσουν βραδιάτικα του Σαββάτου το κέντρο και θα δώσουν στην πόλη μία εορταστική πινελιά...
Η βραδιά θα είναι φαντασμαγορική με πυροτεχνήματα και θα ακολουθήσει και μεγάλη συναυλία.

Λοιπόν το Πάρκο στο χώρο του παλαιού ιπποδρόμου σας περιμένει...

πηγή φωτο : από την ιστοσελίδα του πάρκου

εδώ...για Συνέχεια!

Ο κος Παύλος ήταν ένας από εμάς...

Ο κος Παύλος από το ξημέρωμα της προηγούμενης Κυριακής ευρίσκεται στη γειτονιά των Αγγέλων και από την Τετάρτη το απόγευμα, στην τελευταία του κατοικία...
Όλες αυτές τις μέρες, γράφτηκαν πολλά γι' αυτόν, ποιος ήταν..., πως ξεκίνησε και πως μεγαλούργησε τα δύο οικοδομήματά του, τη Βιανέξ και την ομάδα καλαθοσφαίρισης του Παναθηναϊκού...

Αυτές τις μέρες όλοι και ειδικά οι οπαδοί του Παναθηναϊκού (συγχωρέστε με που χρησιμοποιώ τη λέξη οπαδός, αλλά οπαδοί είμαστε, φίλαθλοι δεν υπάρχουν...) έλεγαν :

ένας από Εμάς...

και επειδή έπεσαν στο μάτι μου πολλά δημοσιεύματα, τα οποία και διάβασα, αν και γνωστά σε εμένα..., δύο ήταν τα δημοσιεύματα τα οποία κέντρισαν την περιέργειά μου και τελικά με κάνουν να βγάλω προς τα έξω προσωπικούς στοχασμούς...

Το πρώτο δημοσίευμα αναφερόταν στο ό,τι ο κος Παύλος δεν ήταν Ένας από Εμάς..., διότι αν δεν υπήρχε αυτός..., ο Οργανισμός που ονομάζεται Παναθηναϊκός δε θα υπήρχε σήμερα...
Ναι, σε σύγκριση με την οικονομική του δύναμη και την αγάπη που κουβαλούσε γι' αυτήν την Ιδέα σε σχέση με Εμάς, ο Παναθηναϊκός δε θα υπήρχε... αν δεν υπήρχε αυτός και τα έσπρωχνε...
Είχε όμως και τους κατάλληλους ανθρώπους δίπλα του, εκτός την οικογένειά του, είχε το συγχωρεμένο κο Στεφάνου, στη συνέχεια, τον Μάνο, βρήκε προπονητή -  νικητή, αθλητές με ήθος και ύφος, Φράγκι, Μήτσο κλπ...
Το δημοσίευμα ναι,ως προς τα οικονομικά μεγέθη μπορεί να ήταν σωστό..., αλλά ως τον Άνθρωπο Παύλο (ίσως, κάποιοι ήθελαν να πλήξουν την υστεροφημία του...) ήταν μέγα φάουλ και εξηγούμαι :

Ο κος Παύλος ήταν ένας από Εμάς..., όπως τον απλό πολίτη τούτης 'δώ της χώρας, που σηκώνεται νωρίς το πρωί, φεύγει μόνος του, πάει στη δουλειά του, εργάζεται μέχρι αργά και επιστρέφει σπίτι του χωρίς φουσκωτούς και φανφάρες, άλλωστε αν δεν έχεις πειράξει κανέναν και δεν έχεις κάνει τίποτα "παράξενο", φουσκωτούς δε χρειάζεσαι..., άλλωστε τί να τους κάνεις;
ΝΑΙ, αυτός ο μεγιστάνας κυκλοφορούσε μόνος του, μόνο τα τελευταία του χρόνια χρησιμοποιούσε οδηγό. και ο κος Θανάσης και αυτός μόνος...

Τώρα ως προς το δεύτερο δημοσίευμα, ακόμη πιο εμετικό..., : "ΠΑΥΛΟ Θεέ πάρε την ΠΑΕ" ήταν ασέβεια... ως προς το πρόσωπό του.
Τον κακό σου το καιρό σε σένα που το 'γραψες...
Η κεντρική ιδέα του δημοσιεύματος ό,τι οι πράσινοι οπαδοί ποτέ δεν αγάπησαν το μπάσκετ ως άθλημα της καρδιάς τους και γι' αυτό ήθελαν να τον δουν στον προεδρικό θώκο της ΠΑΕ στο ποδόσφαιρο.
Και επειδή λέγεται, μάλλον γράφεται..., ότι οι οπαδοί με μπασκετική παιδεία στην Ελλάδα, είναι μονάχα οι οπαδοί του Άρη, λόγω Γκάλη - Γιαννάκη, κουραφέξαλα να γράψω εγώ, το μπάσκετ του Παναθηναϊκού προϋπήρχε, άλλωστε ήταν και η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε στο ΤΟΡ-6 του κυπέλλου πρωταθλητριών με Κορωναίο, Κοκολάκη, Κόντο, κλπ..., απλά με τον Άρη, το συγκεκριμένο άθλημα, οι Έλληνες το αγάπησαν περισσότερο...
και επειδή Ξέφυγα...

Θέλαμε να τον δούμε Πρόεδρο και στο Ποδόσφαιρο, διότι όλοι στην Ελλάδα γνώριζαν και γνωρίζουν ό,τι αν είχε και το Ποδόσφαιρο, τουλάχιστον ένα κύπελλο UEFA θα το είχε σηκώσει και αυτό πολλοί εδώ στο Ελλαδιστάν δεν το ήθελαν... με Τίποτααα!!!

G & M

εδώ...για Συνέχεια!

Βόλτα εντός... Τειχών, στο φράγμα Μαραθώνα

Καλοκαίριασε...
Οπότε, όλο και καμία εκδρομούλα για μπάνιο θα σχεδιάζετε προς Μαραθώνα, Σχοινιά, Νέα Μάκρη, όσοι... ζείτε εντός Τειχών, αν και οι καλύτεροι κολπίσκοι είναι μετά την Αγιά Μαρίνα στο Σούλι, όσοι γνωρίζουν την περιοχή...
Και σίγουρα όσοι πάτε προς τα 'κεί..., μπορεί να τύχει να περάσετε από το Φράγμα στο Μαραθώνα με θέα τη λίμνη και το απέραντο πράσινο και όσο... δεν το καίμε ακόμη...

Λίγα Ιστορικά στοιχεία...

Η κατασκευή του φράγματος οραματίστηκε και σχεδιάστηκε ήδη από το 1918, ωστόσο κρίθηκε παράνομο από τον τότε πρωθυπουργό Δημήτριο Γούναρη, επειδή δεν τελέστηκε ανοιχτός διαγωνισμός για την κατασκευή του. Λίγα χρόνια αργότερα, με την ατυχή για την Ελλάδα έκβαση του πολέμου, ακολούθησε ανταλλαγή πληθυσμών και συνεπώς η Αθήνα δέχτηκε μεγάλο αριθμό προσφύγων. Κατά τη δεκαετία του 1920 υπολογίζεται ότι εισέρρευσαν περί το 1.300.000 μετανάστες από τη Μικρά Ασία και συνεπώς οι ανάγκες για νερό πολλαπλασιάστηκαν δραματικά. Εν τω μεταξύ, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα ήταν κάθε άλλο παρά ήρεμη, καταγράφοντας την πτώση της μοναρχίας, την ίδρυση της Β΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, αλλά και με το ένα πραξικόπημα να ακολουθεί το άλλο. Στη λήξη αυτής της περιόδου οι ανάγκες για νερό είχαν πενταπλασιαστεί και η ιδέα ενός φράγματος στον Μαραθώνα κατέστη εν τέλει η πλέον ιδεώδης λύση στο επικείμενο πρόβλημα.^[1]

Το 1923 το φράγμα εγκρίνεται και αποφασίζεται η άμεση κατασκευή του· κατόπιν διαγωνισμού εργολάβος αναλαμβάνει η αμερικανική εταιρεία Ούλεν, η οποία και υπογράφει συμβόλαιο με το ελληνικό δημόσιο και την Τράπεζα των Αθηνών στις 22 Δεκεμβρίου 1924. Η ανάθεση περιλαμβάνει την κατασκευή του φράγματος, μια τεχνητή λίμνη, έναν αγωγό 21.500 μ. καθώς και αντλιοστάσιο. Η Βουλή των Ελλήνων εγκρίνει το μεγαλόπνοο έργο και συνάμα αποφασίζει την ίδρυση της Ελληνικής Εταιρείας Ύδρευσης (ΕΕΥ), ρόλος της οποίας είναι η επίβλεψη της κατασκευής καθώς και η παροχή ύδρευσης για την Αθήνα και άλλες πόλεις.

Το κόστος τέθηκε σύντομα εκτός προϋπολογισμού και καθώς η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος αδυνατούσε να το χρηματοδοτήσει, το ελληνικό δημόσιο σύναψε δάνειο 10.000.000 δολαρίων με την κατασκευάστρια εταιρεία.^[1] Υπό την εποπτεία της ΕΕΥ, δημιουργήθηκε έτσι μια κοινοπραξία μεταξύ της Ούλεν, της Τράπεζας των Αθηνών και το ελληνικό δημόσιο.^[2]

Τα θεμέλια του νεόδμητου φράγματος εγκαινίασε τον Οκτώβριο του 1926 ο τότε πρωθυπουργός Αλέξανδρος Ζαΐμης· ο Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε επίσης το παρόν στην τελετή.^[1] Τα τρία επόμενα χρόνια συνεχίστηκε η κατασκευή, απασχολώντας γύρω στους 450 εργάτες και το 1929 ο ταμιευτήρας άρχισε να γεμίζει· οι εργασίες ολοκληρώθηκαν πλήρως τον Μάιο του 1931.^[1][3] Έναν χρόνο μετά τα εγκαίνια, η σήραγγα Μπογιατίου μετέφερε 500 γαλόνια νερό/δευτερόλεπτο, από τον Μαραθώνα στις υδρευτικές εγκαταστάσεις του Γαλατσίου.^[1] Η όλη εγκατάσταση χρησιμοποιούνταν μέχρι και το 1959, οπότε και κρίθηκε σκόπιμη η άντληση νερού από τη λίμνη Υλίκη.

πηγή : εδώ

Η Λίμνη του Μαραθώνα είναι μία τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε με σκοπό τη συγκέντρωση νερού για την ύδρευση της Αθήνας. Σχηματίσθηκε από την ανέγερση του Φράγματος του Μαραθώνα στη συμβολή των χειμάρρων Χαράδρου και Βαρνάβακαι σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την κωμόπολη Μαραθώνας Αττικής.

Η Λίμνη του Μαραθώνα ήταν το κυριότερο απόθεμα νερού για την ύδρευση της Αθήνας από το 1931, οπότε άρχισε να δίνει νερό, μέχρι το 1959. Το 1959 άρχισε να λειτουργεί σύνδεση παροχής από τη λίμνη Υλίκη, ενώ από το 1981 το περισσότερο νερό για την ύδρευση της ελληνικής πρωτεύουσας προέρχεται από την τεχνητή Λίμνη του Μόρνου. Σήμερα πλέον όλο το νερό της Λίμνης Μαραθώνα δεν θα επαρκούσε παρά μόνο για λίγες ημέρες υδροδοτήσεως της Αθήνας.

Η έκταση της λίμνης με το νερό στο ύψος του υπερχειλιστή είναι 2,45 τετρ.χιλιόμετρα (2450 στρέμματα) και το μέγιστο βάθος της είναι 54 μέτρα. Η λίμνη συγκεντρώνει νερά από μία περιοχή, που ονομάζεται λεκάνη απορροής, εκτάσεως 118 τετρ. χιλιομέτρων, με μέση απόδοση 14.400.000 m³ ανά έτος, με μέση ετήσια βροχόπτωση της τάξης των 580 χιλιοστών. Ο μέσος όγκος της λίμνης είναι 12.000.000 m³, ενώ ο μέγιστος όγκος (χωρητικότητα) είναι 41.000.000 m³ (από τα οποία μπορούν να αντληθούν τα 34.000.000).

Η κορυφή του φράγματος βρίσκεται σε υψόμετρο 227 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και ο πους (βάση) του σε υψόμετρο 173 μέτρα. Ο υπερχειλιστής, όμως, βρίσκεται σε υψόμετρο 223 μέτρων και αυτό είναι το μέγιστο υψόμετρο της επιφάνειας της λίμνης πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Η παροχή του υπερχειλιστή ανέρχεται σε 520 m³/sec. Το φράγμα κατασκευάσθηκε από την αμερικανική εταιρεία ULEN (η οποία διατήρησε, βάσει του συμβολαίου, την ιδιοκτησία της εταιρείας υδρεύσεως της πρωτεύουσας μέχρι το 1974). Η κατασκευή του φράγματος διήρκεσε από το 1926 μέχρι το 1929.

πηγή : εδώ

Πως Πάτε...

Εξαρτάται από το που ξεκινάτε...

Λ. Κηφισίας προς Κηφισιά, μετά τη Ν. Ερυθραία μετoνομάζεται αν δεν κάνω λάθος..., Λ. Μαραθώνος, στη διασταύρωση για το κέντρο του Αγίου Στέφανου και συνεχίζετε όπως πάει... ο δρόμος και σε 15 λεπτά στο Φράγμα.

Από την Ν.Ε.Ο. Αθηνών Λαμίας, στην έξοδο Αγίου Στέφανου, δεξιά και στη διασταύρωση με τον Άγιο Στέφανο, αριστερά...

Δραστηριότητες...

Περπάτημα στη φύση, φωτογραφίες, ποδήλατο, μάζεμα χόρτων, ανάλογα την εποχή και τις καιρικές συνθήκες, πικ νικ, καφεδάκι στην ομώνυμη καφετέρια με φανταστική θέα στη λίμνη.

εδώ...για Συνέχεια!