31 Αυγούστου 2013

Ελληνικές Ποικιλίες Σταφυλιού

Μιας και η τελευταία μου ανάρτηση πριν απ' αυτή εδώ..., αναφέρεται στον τρύγο, θα 'θελα να τη συμπληρώσω μιας και η χώρα μας στην οινοποιία θεωρείται στις τοπ εξαγώγιμες χώρες στο συγκεκριμένο προϊόν, αν και ερχόμαστε μετά από την Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία ακόμη και μετά την Πορτογαλία.
Το ό,τι ακολουθούμε αυτές τις χώρες δεν είναι τόσο από θέμα ποιότητας των σταφυλιών μας, όσο από την οργάνωσή μας..., το οποίο έχει τις ρίζες της βαθιά μέσα στην κοινωνία...

Μην ξεχνάμε ότι από αρχαιοτάτων χρόνων έχουμε παράδοση στον οίνο και οι γιορτές προς τιμήν του Θεού Διόνυσου γνωστές σε όλον τον κόσμο.

Ας έρθουμε τώρα στο θέμα μας, έχουμε τα σταφύλια για οινοποιία, όσα και τα επιτραπέζια προς βρώση.

Τα προς οινοποιία, διακρίνονται ως προς τα λευκά, ροζέ και κόκκινα κρασιά.


Για Λευκό κρασί...

Ρομπόλα, το συναντάμε μόνο στην Κεφαλλονιά και θέλει βουνό και βραχώδη έδαφος.

Μοσχάτο Σάμου, το συναντάμε στη Σάμο, αν και σήμερα το βρίσκουμε να καλλιεργείται και στη Βορειοδυτική Αχαΐα, αλλά και Δωδεκάνησα.

Ασύρτικο, το κρασί της Σαντορίνης, αν και το συναντάμε και στις υπόλοιπες Κυκλάδες, Αττική, Βοιωτία και Χαλκιδική.

Λημνιό

Ντεμπίνα στη Ζίτσα στο Ν. Ιωαννίνων.

Σαββατιανό, απ' αυτό φτιάχνεται η φημισμένη ρετσίνα, το συναντάμε στην Αττική, Βοιωτία, Εύβοια, αλλά και σε κάποιες περιοχές στη Β. Ελλάδα.

Μαλαγουζιά, το συναντάμε στην Αιτωλοακαρνανία (Μεσολόγγι), αλλά κυρίως σήμερα καλλιεργείται στη Χαλικιδική.

Μοσχοφίλερο, το συναντάμε στη Λακωνία, Μεσσηνία και σποραδικά στη Ζάκυνθο και Λευκάδα.

Μονεμβασιάς, προέρχεται από εκεί που λέει το όνομά της, αλλά καλλιεργείται κυρίως στην Πάρο.

Τσαούσι, το συναντάμε στα Επτάνησα, κυρίως στον κάμπο της Κεφαλλονιάς και δίνει κρασιά στο χρώμα του κονιάκ και δυνατά σε βαθμούς.

Για Κόκκινο κρασί...

Ροδίτης, το συναντάμε στην Αιγιαλεία, στη Βοιωτία και στη Θεσσαλία.

Μαύρο Νεμέας ή το γνωστό μας Αγιωργίτικο, γνωστή η περιοχή για τα κρασιά της.

Κόκκινο Λήμνου

Λιάτικο, κυρίως στην Κρήτη, αλλά το συναντάμε στις Κυκλάδες και στη Ζάκυνθο.

Μαυροδάφνη, το συναντάμε στην Αχαία, δίνει το γνωστό μας γλυκό κρασί. Ο τόπος καταγωγής της όμως το Ληξούρι Κεφαλληνίας, όπου το συναντάμε σε πολύ μικρές ποσότητες.

Μαύρο Μεσενικόλα, στο ομώνυμο χωριό στην Καρδίτσα, αλλά και στα χωριά γύρω από τη Λίμνη Πλαστήρα, δίνει δυνατά κρασιά.

Ξινόμαυρο, το συναντάμε σε περιοχές της Μακεδονίας, όπως : Νάουσα, Άγιον Όρος, Αμύνταιο Φλωρίνης, στην Κατερίνη και στα Γιαννιτσά.

Σταυρωτό ή Αμπελακιώτικο, στα Αμπελάκια και στη Ραψάνη στο Νομό Λαρίσης, το συναντάμε επίσης στην Κοζάνη, στη Μαγνησία και σε λιγότερες ποσότητες και στα Τρίκαλα.

Μαυροτράγανο, στη Σαντορίνη, μικρή ποσότητα και πολύ δυνατό κρασί.

Από τα κόκκινα σταφύλια, παίρνουμε και ροζέ κρασί, ανάλογα τον τρόπο ζύμωσης, θα αναφερθούμε σε αυτό σε προσεχή ανάρτηση..., όπως και από το Μοσχοφίλερο.

Για επιτραπέζια...

Σουλτανίνα, κυρίως στην Κόρινθο, αλλά και στην Αχαΐα και Βοιωτία.

Φράουλα κυρίως στην Κόρινθο, Αττική, Εύβοια (Κάρυστος), Βοιωτία, αλλά και στην Κέρκυρα, όπου το οινοποιούν και βγάζουν ένα δυνατό κρασί.

Ροζακί, σε όλη την Κρήτη, σε πολλούς νομούς της Μακεδονίας, στην Αχαΐα και στην Κόρινθο, το πιο ανθεκτικό επιτραπέζιο σταφύλι.

Σταφίδα...

Κορινθιακή

Ζακυνθινή

Ληξουριώτικη

πηγή : http://el.wikipedia.org






Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...