Ο Φόβος του Covid19 και η Ανάσταση του Κυρίου...

Ο Κύριος με την Ανάστασή Του, απέταξε το Θάνατο και το Φόβο για το Σκοτάδι και με τη Σταύρωση, την Ταφή και την Ανάσταση Του, έδειξε ένα δρόμο γεμάτο με Φως, καθαρή Ψυχή και Καρδιά για το Ταξίδι για την άλλη Ζωή...

2020 μ.Χ χρόνια μετά, συμβαίνει το αντίθετο...
Όλη η ανθρωπότητα έχει γεμίσει τη Ψυχή Της με Φόβο για την αντιμετώπιση ενός άγνωστου εχθρού, ενός ιού με την ονομασία Covid19...
Ενός ιού, πολύ μεταδοτικού που έχει σημαντική θνησιμότητα και σε στέλνει αδιάβαστο...
Και στο έκρυβαν..., σύμφωνα με τον τύπο, ασκήσεις επί χάρτου γινόντουσαν από τις 20-25 Γενάρη και μετά...
Ένας ιός που έχει αλλάξει τις Ζωές όλων μας, επιχειρήσεις έχουν κλείσει, εργαζόμενοι στο δρόμο, γιαγιάδες και παππούδες που έχουν μαραζώσει που δεν μπορούν να δουν τα εγγόνια τους, σχολειά κλειστά, μωρά χωρίς να έχουν δει τον ήλιο για δύο μήνες, ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εξαντλημένοι, το ίδιο και οι φαρμακοποιοί, αλλά και οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετς κλπ...
Έγραψα τα πιο σημαντικά που έχουν συμβεί με την εμφάνιση του συγκεκριμένου ιού...
Οκ, συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά αυτό τον εχθρό θα τον αντιμετωπίσουμε με Φόβο;
Όταν πας σε μία μάχη..., δείχνεις Φόβο ή Θάρρος;
Ποιό είναι αυτό που υπερισχύει στη Ψυχή μας, ο Φόβος ή το Θάρρος;

Και όταν Το ξεπεράσουμε όλα αυτό, πώς θα είναι ο εσωτερικός μας κόσμος;
Μαύρος ή γαλήνιος;
Αν ζούμε..., θα είμαστε ίδιοι ή κάτι άλλο;
Θα μπορούμε να Ονειρευόμαστε ή Όχι;
Πώς θα λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις που ανεστάλη η λειτουργία τους;
Η γιαγιά και ο παππούς θα έχουν δύναμη να ξαναπάρουν στην αγκαλιά τους τα αγαπημένα τους εγγόνια; (εδώ, προσωπική άποψη : πέρασαν κατοχή, εμφύλιο, Δικτατορία, Μεταπολίτευση με καλά και κακά..., Μνημόνια κλπ και επειδή αυτό που περνούν...,  δεν το περίμεναν..., είναι και ολίγον μην πω, πολύ... προσβολή ως προς τη Ζωή τους, βλέπεις καθημερινά όλο και πιο πολύ, μαραζωμένα πρόσωπα πλέον... και να σου λένε παιδί μου και να σε αγκαλιάσω το καλοκαίρι, το φθινόπωρο πως θα το περάσουμε πάλι;)
Κράτα πατέρα, μάνα, παππού, γιαγιά, θείε, θεία, φίλε, φίλη...

Δείξτε δύναμη, κουράγιο, αλλά και θάρρος, όπως έδειξε και αυτός με τη Σταύρωσή Του, την Ταφή Του και την Ανάστασή Του... και μη γεμίζετε με σκοτάδι τις Ψυχές σας, όπως μας θέλουν κάποιοι στον Κόσμο αυτό...

Φίλοι και Φίλες
Καλή Ανάσταση με Υγεία και κάθε καλό...
Τα δύσκολα αντιμετωπίζονται με θάρρος και ΟΧΙ δειλία και Φόβο...
Και κάθε μάχη στη Ζωή έχει και τις παράπλευρες απώλειες...

G & M

στο παραπάνω άρθρο ετέθησαν κάποια ερωτήματα..., αυτά θα τα απαντήσετε μόνοι σας... για το πως θέλετε να πορευθείτε σε τούτη 'δώ τη Ζωή...