11 Μαΐου 2013

Μάνα...

Μόνο μία στη ζωή μας και μοναδική!

Αυτή υποφέρει εννέα μήνες για να μας φέρει στον τούτο 'δώ τον κόσμο...
Αυτή ξενυχτάει για το θηλασμό στου πρώτους μήνες της ζωή μας...
Αυτή σηκώνεται πρώτη, όταν ακούει το κλάμα μας μέσα στα μεσάνυχτα...
Αυτή μας πάει για πρώτη φορά στο σχολειό... και αυτή μας περιμένει για να μας επιστρέψει στο σπίτι...
Αυτή μας πρωτοδιαβάζει...
Αυτή ενημερώνεται για την πρόοδό μας από το δάσκαλο...
Αυτή μας πιέζει για διάβασμα για το καλό μας...
Αυτή μας μαλώνει για πρώτη φορά για τις αταξίες μας...
Αυτή μας πιέζει να πάμε φροντιστήριο...
Αυτή ελέγχει τις παρέες μας...
Και άλλα πολλά...

Και αλήθεια...όταν φεύγουμε πλέον από το σπίτι μας (πατρικό) της το αναγνωρίζουμε, της λέμε ένα ευχαριστώ, της δίνουμε ένα φιλί;

Αύριο η μέρα της, ας μην περιμένουμε μόνο το αύριο, αλλά να της το ανταποδίδουμε κάθε μέρα,
το Αξίζει!





G & M





1 σχόλιο :

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...