22 Αυγούστου 2012

Υποκρισία...

Βαρέθηκα πλέον βρε παιδί μου τα ίδια και τα ίδια...
Όπου και αν στεκόμουν αυτή την εποχή, η κουβέντα γύρω από το ίδιο θέμα.., πώς μας κατάντησαν και τι θα γίνει, τί θα κάνουμε, πώς θα ζήσουμε κλπ.

Λίγα μέτρα πιο κάτω...
-Έχεις Δουλειά;
- Ναι, έχω.
- Αλήθεια;
- Γιατί να πώ ψέμματα; Και μάλιστα πάρα πολύ!
- Πληρώνεσαι;
- Όπως όλοι μας...

Προσπαθούσα να μην παίρνω μέρος σε αυτές τις συζητήσεις, διότι φοβόμουν ότι θα παρεκτρεπόμουν...και η μία κουβέντα μπορεί να έφερνε την άλλη...
Απλά, όταν με έφταναν στο αμήν...,έπαιρνα το λόγο και τους ρώταγα,εσείς τί κάνατε για να αλλάξετε την κατάσταση;
- Κατεβήκατε ποτέ στο δρόμο για να εναντιωθείτε, να φωνάξετε, τουλάχιστον να δείξετε την αγανάκτησή σας...
- Η απάντηση από την πλευρά των συνομιλητών μου : Γιατί θα κερδίζαμε τίποτα;
- Η απάντησή μου: δεν ξέρω αν θα κερδίζαμε κάτι...,αλλά δε θα μέναμε άβουλα πλάσματα, όπου τα δεχόμαστε όλα...
Είχαμε δύο φορές εκλογική αναμέτρηση και μας δόθηκε η δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράματα, δεν το κάναμε,διότι φοβηθήκατε να ξεβολευτείτε...
- Γιατί ο άλλος θα ήταν καλύτερος;
- Δεν ξέρω να σας απαντήσω...,αλλά δε θα μας έκαναν "γραικούς" οι ίδιοι και οι ίδιοι...και δεν είναι μόνο τα χρόνια της μεταπολίτευσης που μας κυβερνάνε, αλλά και τα χρόνια από τη λήξη του εμφυλίου και μετά...
Δηλαδή, μια ζωή...,εξήντα χρόνια πλέον...και βάλε.
Ενδιαφέρεστε για το συνάνθρωπό σας; Αν μπορείτε, δείξτε τό με τρόπους...

Φωνάζουμε πλέον, γαυγίζουμε,εναντιωνόμαστε σε όλους και όλα, αλλά το αποτέλεσμα ίδιο...Γιατί;
Μια ζωή υποκρινόμαστε για όλους και όλα, και όταν ο κόμπος φτάσει για μία ακόμη φορά στο χτένι, πάλι τα ίδια και χειρότερα...
Διότι ως Νεοέλληνες την ασέβεια και την υποκρισία την έχουμε στο αίμα μας, διότι έτσι μάθαμε, να κοιτάμε την πάρτη μας και όχι το συνάνθρωπό μας...και αν ποτέ βλέπαμε το γείτονα να προοδεύει και μάλιστα τίμια, μπορεί να σκάγαμε και από το κακό μας...
Και αν ποτέ, τελικά, καταφέρουμε και πετάξουμε από πάνω μας το στίγμα της υποκρισίας, τότε θα είμαστε ικανοί να κοιτάξουμε στα μάτια το παιδί μας, το συνάνθρωπό μας και να πούμε εμπρός, νέο ξεκίνημα για μία νέα κοινωνία με ήθη και αξίες...

Αλλά μου φαίνεται αυτό πλέον λιγουλάκι δύσκολο...,διότι ανάμεσά μας ακόμη υπάρχουν πολλοί χοντρόπετσοι που αντέχουν και φειδωλούν  εναντίον μας για το Εγώ τους και τα πλούτη τους...
και τα Χειρότερα έρχονται...

G & M


1 σχόλιο :

  1. Ψάχνουμε όλοι για σωτήρες και λύσεις που θα πλήξουν τος άλλους και θα βοηθήσουν εμάς.Έχουμε εκπαιδευτεί έτσι σάν κοινωνία και άτομα.Προσωπικά δεν με λειπεί γιατί έχουμεόλους όσους μας αξίζουν κάποια στιγμή ίσως αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό θα συμβεί όταν κατανοήσουμε ότιγια να πάρεις κάτι πρέπει να δώσεις κάτι.Επίσης αν δεν μπορείς να αντέξεις το ρίσκο (την περίπτωση της ήτας)καλύτερος δεν γίνεσαι ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...