Για να το φτιάξεις, πρέπει να έχεις καλό σπιτικό κρασί χωρίς φάρμακα και σπιτικό ξύδι από ζύμωση, δύσκολο, το δεύτερο, αλλά όχι ακατόρθωτο, ειδικά αν επισκέπτεσαι την ελληνική ύπαιθρο, όλο και σε κάποιο σπιτικό θα βρεις.
Πες ότι έχεις ένα μπουκάλι κρασί, αδειάζεις μία ποσότητα π.χ. μία μεγάλη κούπα κρασί, όσο αφαιρέσεις, το συμπληρώνεις με ξύδι.
Παίρνεις το μπουκάλι, δεν το κλείνεις με το βούλωμά του, αλλά το σκεπάζεις μ' ένα τούλι και το φυλάς για 40-50 ημέρες σ' ένα δροσερό και σκοτεινό δωμάτιο.
Για την παρασκευή ξυδιού, θα ακούσεις πολλά και διάφορα για το πως να το φτιάξεις. Άλλοι λένε ότι έπρεπε να προσθέσω μέσα στο μπουκάλι ζυμαρικό για το άμυλό του, άλλοι λένε δίπλα στο μπουκάλι θα έπρεπε να είχα πίτουρο και άλλοι, επίσης λένε, ότι ξύδι φτιάχνεις μόνο σε ειδικό ξύλινο βαρέλι.
Εγώ, πάντως, ανάφερα παραπάνω ότι για πρώτη φορά που το προσπάθησα, είχα
σχετικά καλά αποτελέσματα, ωραίο χρώμα, άρωμα, αλλά όχι πολύ όξινο, η γεύση του προς το γλυκόξινο (βαλσάμικο, ας πούμε...)
Η παραπάνω συνταγή είναι του κου Ι. Καλαμίτση.
Εγώ απλά πειραματίστηκα, το αποτέλεσμα σχετικά καλό, στο εγγύς μέλλον θα πειραματιστώ με τις ποσότητες, εκεί πρέπει να βρίσκεται το μυστικό...
Πες ότι έχεις ένα μπουκάλι κρασί, αδειάζεις μία ποσότητα π.χ. μία μεγάλη κούπα κρασί, όσο αφαιρέσεις, το συμπληρώνεις με ξύδι.
Παίρνεις το μπουκάλι, δεν το κλείνεις με το βούλωμά του, αλλά το σκεπάζεις μ' ένα τούλι και το φυλάς για 40-50 ημέρες σ' ένα δροσερό και σκοτεινό δωμάτιο.
 |
| χρώμα φίνο |
Εγώ, πάντως, ανάφερα παραπάνω ότι για πρώτη φορά που το προσπάθησα, είχα
σχετικά καλά αποτελέσματα, ωραίο χρώμα, άρωμα, αλλά όχι πολύ όξινο, η γεύση του προς το γλυκόξινο (βαλσάμικο, ας πούμε...)
Η παραπάνω συνταγή είναι του κου Ι. Καλαμίτση.
Εγώ απλά πειραματίστηκα, το αποτέλεσμα σχετικά καλό, στο εγγύς μέλλον θα πειραματιστώ με τις ποσότητες, εκεί πρέπει να βρίσκεται το μυστικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου