Δεν πρόκειται για το χρόνο, ούτε και για κάποιο ποίημα...
Ούτε για κάποιο διήγημα, ούτε για κάποιο δώρο...
Ούτε όμως, και για το περίφημο τραγούδι με τη φωνή του Τόλη, και μιας που μου ήρθε στο νου μου, με αυτό το περίφημο άσμα θα κλείσω αυτό το άρθρο και θα είναι... όλο δικό σας!
Ας μπούμε στο νόημα τι εστί ρολόι....
Ρολόι, μία γεωμετρική κατασκευή ή καλύτερα ένας μηχανισμός, που η λειτουργία του (κύκλος)είναι πάντα ίδια με το ίδιο πρότυπο, με την ίδια φορά και με τον ίδιο τρόπο πάντα κάθε φορά...
Μονάχα αν σταματήσει αυτός ο κύκλος, θα σταματήσει και ο μηχανισμός της διάβρωσης της κοινωνίας όλης...
Διαβάσατε τί έγραψα;
Μηχανισμός της διάβρωσης της κοινωνίας όλης...
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Αρχή προηγούμενης εβδομάδας, αργά απόγευμα προς σούρουπο, βόλτα από το πατρικό, όπως συνήθως...
Στα χέρια μου πέφτει η εφημερίδα του μπαμπά, κάποια στιγμή την είχε αλλάξει, αλλά πάλι στην ίδια κατέληξε...
Θέλετε λόγω φθήνιας, μια ζωή η συγκεκριμένη εφημερίδα ήταν η πιο φτηνή, ο εκδότης της μαύρο πρόβατο, μιας και το 79 τους χάλασε την πιάτσα... που από 1,5δρχ. τις πήγαν ένα τάληρο, θέλετε λόγω ιδεολογίας αν και ο συγκεκριμένος εκδότης ποτέ μέσα του, δεν πρέσβευε αυτό που παρουσίαζε στον κόσμο..., θέλετε λόγω της απλότητάς της στο στήσιμό της... και στην ανάγνωσή της..., δε χρειάζεται να έχεις τελειώσεις πανεπιστήμιο, θέλετε λόγω ό,τι παρουσίαζε αυτό που συνέβαινε μονάχα στον τόπο, μαύρο ή άσπρο δεν έχει σημασία και άλλοι πολλοί λόγοι...
Βέβαια ο συγκεκριμένος εκδότης έχει περάσει και από τα στάδιο του κιτρινισμού, αλλά αυτό δεν το είχαν κάνει... και οι άλλοι της εποχής; π.χ. ο συγχωρεμένος Λαμπράκης, αλλά με πιο αριστοκρατικό τρόπο, ο Τράγκας, ο Πασαλάρης, ο Φυντανίδης κλπ.
Βέβαια όλοι οι προαναφερόμενοι τον ίδιο στόχο είχαν πάντα..., την Τσέπη τους!
Και παίρνω την εφημερίδα και με κεντρίζει ένα άρθρο το ρολόι, κατάλαβα ότι το έχει γράψει αυτός και αρχίζω και διαβάζω...
Τί μου θύμισε;
Τα νιάτα μου, μόλις είχα βγει στην αγορά εργασίας.
Βέβαια το άρθρο παρουσίαζε πώς κλείνονταν οι δουλειές με το Δημόσιο στην εποχή 59-70 και επίκρινε τους πολίτες που ψήφιζαν τους συγκεκριμένους πολιτικούς...
Ας έρθουμε πάλι στο ρολόι...
Το ρολόι ήταν ο μηχανισμός της τότε εποχής, διατηρήθηκε και διατηρείται μέχρι τις μέρες μας...
Το Δημόσιο βγάζει έναν διαγωνισμό, στο συγκεκριμένο διαγωνισμό συμμετέχουν συγκεκριμένες εταιρείες, το διαγωνισμό τον κερδίζει μία εταιρεία, αλλά είναι υποχρεωμένη να δώσει κατιτί και στις υπόλοιπες εταιρείες που συμμετείχαν....
Στον επόμενο Διαγωνισμό που διοργανώνει το Δημόσιο για την ίδια παροχή, οι εταιρείες είναι πάλι οι ίδιες, το διαγωνισμό τον κερδίζει άλλη εταιρεία από τις συμμετέχουσες, αλλά και αυτή με τη σειρά της δίνει το κατιτί της στις υπόλοιπες...
Και πάει λέγοντας μέχρι να κλείσει ο κύκλος, το ρολόι στη γλώσσα τους!
Η διάβρωση του Δημοσίου στον οποίο αναφέρεται ο εκδότης δεν είναι μόνο χάρισμα του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, αλλά δυστυχώς και του Ιδιωτικού τομέα και ας λένε... κάποιοι το αντίθετο!
Από τη στιγμή, όπου σ' ένα Κράτος δεν υπάρχει Υγιές Δημόσιο..., δεν μπορεί να υπάρχει και Υγιές Ιδιωτικός τομέας και του Ιδιωτικού συναγωνίζονται στην απάτη αυτούς του Δημοσίου...
Και ερχόμαστε στο 1995, λίγο νωρίτερα και μέχρι 2001...
Αν θυμάστε τότε..., σε κάθε κεντρικό δρόμο σε κάθε γειτονιά στην Αθήνα, ξεφύτρωναν καταστήματα Τραπεζών, κυρίως Πειραιώς, Γενικής και κατά δεύτερο λόγο Εθνικής, Εμπορικής και Alpha, στις δεύτερες τράπεζες, κυρίως ανακαινίσεις, διότι στα πιο πολλά σημεία υπήρχαν τα καταστήματά τους.
Το Ρολόι, στο οποίο αναφέρεται ο γνωστός εκδότης συνέβαινε και σε αυτούς εδώ τους διαγωνισμούς των Τραπεζών για τα νέα καταστήματά τους...
Σε κάθε Τράπεζα στο αλισβερίσι έπαιρναν μέρος 6-10 τεχνικά γραφεία, εκτός της ALPHA, όπου ήταν πιο κλειστό το lobby, αν δε με απατά η μνήμη μονάχα δύο τεχνικά γραφεία.
Βέβαια σε αυτούς τους διαγνωισμούς δεν υπήρχε το δώρο στ' άλλα τεχνικά γραφεία, αλλά από κοινού... αποφάσιζαν ποια έργα θα χτυπήσουν... καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς...
Αντίθετα όμως, υπήρχε το δώρο σε υπαλλήλους της τεχνικής υπηρεσίας της εκάστοτε Τράπεζα για την πληροφόρηση που παρείχαν στους ενδιαφερόμενους...
Τώρα ως προς τη διαδικασία αφήστε το για κάποια άλλη στιγμή..., που θα μας δίνεται η δυνατότητα να γελάσουμε κιόλας!
G & M
Γιώργη μου με το συμπάθειο, επειδή φτάνεις και προς το τέλος της Ζωής σου... και ίσως θέλεις να Συγχωρηθείς από κάποιες Αμαρτίες του παρελθόντος, καλό θα ήταν... κάποια από αυτά που γράφεις... να τα έγραφες και όταν Σας Τάιζαν... στο Καστρί!
Και ο Επίτιμος σ' έχει ταΐσει, όπως δήλωσες προσφάτως στην Επιτροπή της Βουλής για τη Διαφάνεια και όντως... Υπουργός τότε!
και όπως σας είπα, δικό σας :
Ούτε για κάποιο διήγημα, ούτε για κάποιο δώρο...
Ούτε όμως, και για το περίφημο τραγούδι με τη φωνή του Τόλη, και μιας που μου ήρθε στο νου μου, με αυτό το περίφημο άσμα θα κλείσω αυτό το άρθρο και θα είναι... όλο δικό σας!
 |
| πηγή φωτο |
Ρολόι, μία γεωμετρική κατασκευή ή καλύτερα ένας μηχανισμός, που η λειτουργία του (κύκλος)είναι πάντα ίδια με το ίδιο πρότυπο, με την ίδια φορά και με τον ίδιο τρόπο πάντα κάθε φορά...
Μονάχα αν σταματήσει αυτός ο κύκλος, θα σταματήσει και ο μηχανισμός της διάβρωσης της κοινωνίας όλης...
Διαβάσατε τί έγραψα;
Μηχανισμός της διάβρωσης της κοινωνίας όλης...
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Αρχή προηγούμενης εβδομάδας, αργά απόγευμα προς σούρουπο, βόλτα από το πατρικό, όπως συνήθως...
Στα χέρια μου πέφτει η εφημερίδα του μπαμπά, κάποια στιγμή την είχε αλλάξει, αλλά πάλι στην ίδια κατέληξε...
Θέλετε λόγω φθήνιας, μια ζωή η συγκεκριμένη εφημερίδα ήταν η πιο φτηνή, ο εκδότης της μαύρο πρόβατο, μιας και το 79 τους χάλασε την πιάτσα... που από 1,5δρχ. τις πήγαν ένα τάληρο, θέλετε λόγω ιδεολογίας αν και ο συγκεκριμένος εκδότης ποτέ μέσα του, δεν πρέσβευε αυτό που παρουσίαζε στον κόσμο..., θέλετε λόγω της απλότητάς της στο στήσιμό της... και στην ανάγνωσή της..., δε χρειάζεται να έχεις τελειώσεις πανεπιστήμιο, θέλετε λόγω ό,τι παρουσίαζε αυτό που συνέβαινε μονάχα στον τόπο, μαύρο ή άσπρο δεν έχει σημασία και άλλοι πολλοί λόγοι...
Βέβαια ο συγκεκριμένος εκδότης έχει περάσει και από τα στάδιο του κιτρινισμού, αλλά αυτό δεν το είχαν κάνει... και οι άλλοι της εποχής; π.χ. ο συγχωρεμένος Λαμπράκης, αλλά με πιο αριστοκρατικό τρόπο, ο Τράγκας, ο Πασαλάρης, ο Φυντανίδης κλπ.
Βέβαια όλοι οι προαναφερόμενοι τον ίδιο στόχο είχαν πάντα..., την Τσέπη τους!
Και παίρνω την εφημερίδα και με κεντρίζει ένα άρθρο το ρολόι, κατάλαβα ότι το έχει γράψει αυτός και αρχίζω και διαβάζω...
Τί μου θύμισε;
Τα νιάτα μου, μόλις είχα βγει στην αγορά εργασίας.
Βέβαια το άρθρο παρουσίαζε πώς κλείνονταν οι δουλειές με το Δημόσιο στην εποχή 59-70 και επίκρινε τους πολίτες που ψήφιζαν τους συγκεκριμένους πολιτικούς...
Ας έρθουμε πάλι στο ρολόι...
Το ρολόι ήταν ο μηχανισμός της τότε εποχής, διατηρήθηκε και διατηρείται μέχρι τις μέρες μας...
Το Δημόσιο βγάζει έναν διαγωνισμό, στο συγκεκριμένο διαγωνισμό συμμετέχουν συγκεκριμένες εταιρείες, το διαγωνισμό τον κερδίζει μία εταιρεία, αλλά είναι υποχρεωμένη να δώσει κατιτί και στις υπόλοιπες εταιρείες που συμμετείχαν....
Στον επόμενο Διαγωνισμό που διοργανώνει το Δημόσιο για την ίδια παροχή, οι εταιρείες είναι πάλι οι ίδιες, το διαγωνισμό τον κερδίζει άλλη εταιρεία από τις συμμετέχουσες, αλλά και αυτή με τη σειρά της δίνει το κατιτί της στις υπόλοιπες...
Και πάει λέγοντας μέχρι να κλείσει ο κύκλος, το ρολόι στη γλώσσα τους!
Η διάβρωση του Δημοσίου στον οποίο αναφέρεται ο εκδότης δεν είναι μόνο χάρισμα του ευρύτερου Δημόσιου τομέα, αλλά δυστυχώς και του Ιδιωτικού τομέα και ας λένε... κάποιοι το αντίθετο!
Από τη στιγμή, όπου σ' ένα Κράτος δεν υπάρχει Υγιές Δημόσιο..., δεν μπορεί να υπάρχει και Υγιές Ιδιωτικός τομέας και του Ιδιωτικού συναγωνίζονται στην απάτη αυτούς του Δημοσίου...
Και ερχόμαστε στο 1995, λίγο νωρίτερα και μέχρι 2001...
Αν θυμάστε τότε..., σε κάθε κεντρικό δρόμο σε κάθε γειτονιά στην Αθήνα, ξεφύτρωναν καταστήματα Τραπεζών, κυρίως Πειραιώς, Γενικής και κατά δεύτερο λόγο Εθνικής, Εμπορικής και Alpha, στις δεύτερες τράπεζες, κυρίως ανακαινίσεις, διότι στα πιο πολλά σημεία υπήρχαν τα καταστήματά τους.
Το Ρολόι, στο οποίο αναφέρεται ο γνωστός εκδότης συνέβαινε και σε αυτούς εδώ τους διαγωνισμούς των Τραπεζών για τα νέα καταστήματά τους...
Σε κάθε Τράπεζα στο αλισβερίσι έπαιρναν μέρος 6-10 τεχνικά γραφεία, εκτός της ALPHA, όπου ήταν πιο κλειστό το lobby, αν δε με απατά η μνήμη μονάχα δύο τεχνικά γραφεία.
Βέβαια σε αυτούς τους διαγνωισμούς δεν υπήρχε το δώρο στ' άλλα τεχνικά γραφεία, αλλά από κοινού... αποφάσιζαν ποια έργα θα χτυπήσουν... καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς...
Αντίθετα όμως, υπήρχε το δώρο σε υπαλλήλους της τεχνικής υπηρεσίας της εκάστοτε Τράπεζα για την πληροφόρηση που παρείχαν στους ενδιαφερόμενους...
Τώρα ως προς τη διαδικασία αφήστε το για κάποια άλλη στιγμή..., που θα μας δίνεται η δυνατότητα να γελάσουμε κιόλας!
G & M
Γιώργη μου με το συμπάθειο, επειδή φτάνεις και προς το τέλος της Ζωής σου... και ίσως θέλεις να Συγχωρηθείς από κάποιες Αμαρτίες του παρελθόντος, καλό θα ήταν... κάποια από αυτά που γράφεις... να τα έγραφες και όταν Σας Τάιζαν... στο Καστρί!
Και ο Επίτιμος σ' έχει ταΐσει, όπως δήλωσες προσφάτως στην Επιτροπή της Βουλής για τη Διαφάνεια και όντως... Υπουργός τότε!
και όπως σας είπα, δικό σας :
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου