Εγώ αυτό που μπορώ να συμπληρώσω είναι, ό,τι με το τρέξιμο, ο ανθρώπινος νους ξεφεύγει, γεμίζει τις μπαταρίες της καρδιά του και αναζωογοννεί το κορμί του και τη ψυχή του...
Σκέψου αυτό να το κάνεις μέσα στο πράσινο του βουνού...
Οπότε από εμένα είναι ΝΑΙ..., αλλά προϋποθέτει και κάποια απλά πραματάκια..., όπως :
- Έχεις στην πλάτη σου κάποια χλμ, είτε από αγώνες δρόμου 5 χλμ μέχρι μαραθώνιο, δεν πας κατευθείαν στο βουνό να βγάλεις χλμ, αλλά μπαίνεις με αγώνες εισαγωγή των 5 -10 χλμ.
- Να δεις πως είναι..., τι δυσκολίες έχουν... και αν μπορείς να τους βγάλεις άνετα...
- Επειδή δεν είναι χωματόδρομοι, αλλά, είτε φυσικά μονοπάτια, είτε τεχνητά, χρειάζεται μεγάλη προσοχή και τα μάτια σου παντού δεκατέσσερα...
- Δεν πας με ταχύτητα που πας στο δρόμο ή στα κουλουάρ, αλλά με σπασμένα τα φρένας και η καταπόνηση πιο έντονη...
- Τακτική υδροδοσία.
- Πιο ειδικά παπούτσια λόγω ανωμαλιών του εδάφους.
Και αν τηρηθούν με ευλάβεια τα παραπάνω και τον απαιτούμενο σεβασμό προς το περιβάλλον, όπως το ίδιο συμβαίνει και με τη θάλασσα, ΝΑΙ, τολμήστε το...!!!
G & Μ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου