Ασθένειες από μύκητες...
Ένας μύκητας που επηρεάζει τα λαχανικά, τα φρούτα, τους θάμνους, τα δέντρα και τα λουλούδια, ευνοείται από συνθήκες υγρασίας (15-25 βαθμούς Κελσίου) και μάλιστα χωρίς άνεμο.
Η γκρι μούχλα εμφανίζεται μετά από παρατεταμένες περιόδους συννεφιάς, ομίχλης, υγρασίας ή ελαφρές βροχές. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ένα γκρι με καφέ αποχρωματισμό και μία ασαφή λευκωπή γκρι μούχλα, που αναπτύσσεται στην επιφάνεια των περιοχών που επλήγησαν. Οι μύκητες προκαλούν μάρανση του άνθους, σήψη και απόρριψη του καρπού, έλκη στα στελέχη, κηλίδες στα φύλλα και σήψη στους βολβούς ή τη ρίζα.
Για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων, θα πρέπει :
Μαρασμός των βλαστών ή φυτών...
Η απότομη αποξήρανση βλαστών και φυτών οφείλεται σε μύκητα (Pythiacystis citrophthora) των εσπεριδοειδών, Fusarium πολλών δέντρων ή βακτήριο (Bacteria tumefaciens) ή μηχανική ζημιά (ξυλοφάγα έντομα υπογείου κορμού). Αυτές είναι οι αιτίες που παρεμποδίζουν την ανταλλαγή τροφών μεταξύ ριζών και φυλλώματος ή υπογείου και υπέργειου μέρους ενός φυτού. Οι τροφές σ' ένα φυτό ανεβαίνουν από τις ρίζες προς τα πάνω, οπότε όταν αυτό δε γίνεται σωστά, λόγω της απότομης διακοπής της υγρασίας του φυτού, έχουμε τον απότομο μαρασμό ή θάνατο του φυτού, χαρακτηριζόμενος και ως "αποπληξία".
Για το λόγο αυτό, παρατηρούμε κατά το τέλος της άνοιξης ή στην αρχή του καλοκαιριού να ξηραίνεται ολόκληρο το φύλλωμα και το ημιαναπτυγμένο φορτίο των καρπών τους.
Κίτρινο φύλλωμα...
Αν το κιτρίνισμα είναι ακανόνιστο και ορατό από την πάνω επιφάνεια, τότε αιτία είναι ζωικά παράσιτα (ακάρεα, αφίδες κλπ.) εγκατεστημένα στην κάτω επιφάνεια. Αν το κιτρίνισμα είναι μάλλον - ομοιόμορφο εκτός κάποιων νευρώσεων ή άλλων σημείων που παραμένουν πρασινωπά, τότε θα πρόκειται περί ελλείψεως ενός θρεπτικού στοιχείου στο έδαφος ή πλεονάσματος, οπότε η πάθηση λέγεται φυσιολογική. Αν το κιτρίνισμα, ομοιόμορφο, τότε το στοιχείο που λείπει είναι το άζωτο, χωρίς να είναι 100% σίγουρο, διότι μπορεί να οφείλεται και στην ανεπαρκής απορρόφηση των τροφών από τις ρίζες λόγω της υπερβολικής υγρασίας, η οποία έδιωξε τον τόσο απαραίτητο για τη ζωή αέρα και κατέλαβε τη θέση του.
Πτώση φύλλων και καρπών...
Αυτό μπορεί να οφείλεται σε προσβολή ζωικών παρασίτων, εντόμων, ακάρεων ή μυκητών, έλλειψη υγρασίας, πλεονασμός υγρασίας τους εδάφους (πλημμύρες) σε χαμηλή θερμοκρασία.
Επίσης, μπορεί να συμβεί και από την καυστική επίδραση σε αυτά από κάποιο χρησιμοποιημένο φάρμακο (πετρέλαιο, θει-ασβέστιο).
Σκωριάσεις, συναπίδι...
Στίγματα κίτρινα ή πορτοκαλόχρωα, έχουν για αιτία τους μύκητες. Αυτή η προσβολή μπορεί να προκαλέσει αποξήρανση τοπική του φυτού και γενική εξασθένηση.
Περονόσποροι ή ωϊδία...
Από τις κλασσικές ασθένειες του καλοκαιριού.
Λευκά ή φαιά άφθονα μυκήλια, επεκτεινόμενα ακανόνιστα στην επιφάνεια φύλλων καρπών και βλαστών, τα ωϊδία.
Κανονικότερες, όμως, και κάπως περιορισμένες κηλίδες, άγονες με λευκές ή φαιές υφές, συνήθως στην κάτω επιφάνεια, χαρακτηρίζουν τους περονόσπορους.
Σήψη καρπών...
Κηλίδες διαφόρων χρωμάτων που παρουσιάζονται στους καρπούς, τους καταλαμβάνουν με τον καιρό ολόκληρους και τους καταστρέφουν...
Αιτία, οι μύκητες.
Στιγμάτωση καρπών...
Φελλώδεις ή άλλης φύσεως κηλίδες που εξέχουν, οφείλονται σε μύκητες (φουσικλάδιο ή βούλα μήλων).
Καρκίνοι ή εξελκώσεις...
Μη επουλωμένες πληγές παρουσιάζονται στον κορμό ή στους βλαστούς.
Αυτές οφείλονται σε μύκητες ή βακτήρια. Πιθανόν, η αρχική αιτία να ήταν η μηχανική ζημιά και να ακολούθησε η μόλυνση από παθογόνο ή σαπροφυτικό οργανισμό, που πρόσβαλλε το σχηματιζόμενο δημιουργικό ιστό για την επούλωση της πληγής.
Εξογκώματα...
Αυτές παρουσιάζονται στις ρίζες των φυτών και δέντρων και είναι δυνατόν να προκαλούνται από έντομα (Schizoneura lanigera της μηλιάς), σκουλήκια (Heterodera radicicola) και βακτήρια (bacterium tumefaciens). Παρουσιαζόμενες στον κορμό, στο σημείο της ενώσεως και εμβολίου και υποκειμένου, καταδεικνύουν την έλλειψη συγγένειας μεταξύ εμβολίου και υποκειμένου για καλή εμπλοκή των κυττάρων.
Άλλα εξογκώματα όμως, στο υπόγειο μέρος και κοντά στις κεντρικές ρίζες, οφείλονται σε βακτήρια.
Στα κλαδιά και φύλλα είναι δυνατόν να οφείλονται σε βακτήριο (Bacterium savastanoi της ελιάς).
Στα φύλλα, πιθανόν να οφείλονται σε ερεθισμούς εντόμων ή μύκητες (εξώασκος της ροδακινιάς).
πηγή : εφ. Παραγωγή
5/7/2014
Ένας μύκητας που επηρεάζει τα λαχανικά, τα φρούτα, τους θάμνους, τα δέντρα και τα λουλούδια, ευνοείται από συνθήκες υγρασίας (15-25 βαθμούς Κελσίου) και μάλιστα χωρίς άνεμο.
Η γκρι μούχλα εμφανίζεται μετά από παρατεταμένες περιόδους συννεφιάς, ομίχλης, υγρασίας ή ελαφρές βροχές. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ένα γκρι με καφέ αποχρωματισμό και μία ασαφή λευκωπή γκρι μούχλα, που αναπτύσσεται στην επιφάνεια των περιοχών που επλήγησαν. Οι μύκητες προκαλούν μάρανση του άνθους, σήψη και απόρριψη του καρπού, έλκη στα στελέχη, κηλίδες στα φύλλα και σήψη στους βολβούς ή τη ρίζα.
Για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων, θα πρέπει :
- Να αγοράζετε σπόρους υψηλής ποιότητας.
- Να φυτεύετε τους σπόρους σε ηλιόλουστα και καλά αποστραγγιζόμενα μέρη και μάλιστα την περίοδο που συνιστάται για την περιοχή σας.
- Να λιπαίνετε τα φυτά με βάση την ανάλυση του εδάφους.
- Να αποφεύγετε τα βαριά εδάφη, τη βαριά σπορά, τον υπερπληθυσμό, την κακή κυκλοφορία του αέρα, την πολύ βαθιά φύτευση και την υπερβολική λίπανση (ειδικά με άζωτο).
- Κρατήστε το έδαφος υγρό μετά τη φύτευση. Επιτρέψτε στα φυτά να έχουν άφθονο φως.
- Να αποφεύγετε την υπερβολική υγρασία, χρησιμοποιήστε το επιφανειακό πότισμα και κρατήστε το νερό μακρυά από το φύλλωμα. Να ποτίζετε τα φυτά νωρίς το πρωί. (Εδώ, να τονίσω ότι διίστανται οι απόψεις, άλλοι υποστηρίζουν στο σούρουπο... είναι η πιο σωστή ώρα για πότισμα).
- Να αφαιρείτε τον πρώτο καρπό που έχει μολυνθεί με γκρι μούχλα σήψης από την καλλιέργεια. Η ασθένεια ξεκινάει από τη βάση προς την κορυφή, ενώ αν ο κεντρικός βλαστός είναι υγιής, τότε η αιτία δύναται ν' αποδοθεί σε μύκητα (φαιά σήψη των πυρηνόκαρπων) ή βακτήριο. Εάν η αποξήρανση ξεκινήσει από την κορυφή προς τη βάση, τότε ως αιτία υποπτευόμαστε μύκητες (παρασιτική κορυφοξήρα των εσπεριδοειδών), βακτήρια, χαμηλή θερμοκρασία, έλλειψη υγρασίας είτε από ζημιά των ριζών ή απουσίας αυτής από το έδαφος.
Μαρασμός των βλαστών ή φυτών...
Η απότομη αποξήρανση βλαστών και φυτών οφείλεται σε μύκητα (Pythiacystis citrophthora) των εσπεριδοειδών, Fusarium πολλών δέντρων ή βακτήριο (Bacteria tumefaciens) ή μηχανική ζημιά (ξυλοφάγα έντομα υπογείου κορμού). Αυτές είναι οι αιτίες που παρεμποδίζουν την ανταλλαγή τροφών μεταξύ ριζών και φυλλώματος ή υπογείου και υπέργειου μέρους ενός φυτού. Οι τροφές σ' ένα φυτό ανεβαίνουν από τις ρίζες προς τα πάνω, οπότε όταν αυτό δε γίνεται σωστά, λόγω της απότομης διακοπής της υγρασίας του φυτού, έχουμε τον απότομο μαρασμό ή θάνατο του φυτού, χαρακτηριζόμενος και ως "αποπληξία".
Για το λόγο αυτό, παρατηρούμε κατά το τέλος της άνοιξης ή στην αρχή του καλοκαιριού να ξηραίνεται ολόκληρο το φύλλωμα και το ημιαναπτυγμένο φορτίο των καρπών τους.
Κίτρινο φύλλωμα...
Αν το κιτρίνισμα είναι ακανόνιστο και ορατό από την πάνω επιφάνεια, τότε αιτία είναι ζωικά παράσιτα (ακάρεα, αφίδες κλπ.) εγκατεστημένα στην κάτω επιφάνεια. Αν το κιτρίνισμα είναι μάλλον - ομοιόμορφο εκτός κάποιων νευρώσεων ή άλλων σημείων που παραμένουν πρασινωπά, τότε θα πρόκειται περί ελλείψεως ενός θρεπτικού στοιχείου στο έδαφος ή πλεονάσματος, οπότε η πάθηση λέγεται φυσιολογική. Αν το κιτρίνισμα, ομοιόμορφο, τότε το στοιχείο που λείπει είναι το άζωτο, χωρίς να είναι 100% σίγουρο, διότι μπορεί να οφείλεται και στην ανεπαρκής απορρόφηση των τροφών από τις ρίζες λόγω της υπερβολικής υγρασίας, η οποία έδιωξε τον τόσο απαραίτητο για τη ζωή αέρα και κατέλαβε τη θέση του.
Πτώση φύλλων και καρπών...
Αυτό μπορεί να οφείλεται σε προσβολή ζωικών παρασίτων, εντόμων, ακάρεων ή μυκητών, έλλειψη υγρασίας, πλεονασμός υγρασίας τους εδάφους (πλημμύρες) σε χαμηλή θερμοκρασία.
Επίσης, μπορεί να συμβεί και από την καυστική επίδραση σε αυτά από κάποιο χρησιμοποιημένο φάρμακο (πετρέλαιο, θει-ασβέστιο).
Σκωριάσεις, συναπίδι...
Στίγματα κίτρινα ή πορτοκαλόχρωα, έχουν για αιτία τους μύκητες. Αυτή η προσβολή μπορεί να προκαλέσει αποξήρανση τοπική του φυτού και γενική εξασθένηση.
Περονόσποροι ή ωϊδία...
Από τις κλασσικές ασθένειες του καλοκαιριού.
Λευκά ή φαιά άφθονα μυκήλια, επεκτεινόμενα ακανόνιστα στην επιφάνεια φύλλων καρπών και βλαστών, τα ωϊδία.
Κανονικότερες, όμως, και κάπως περιορισμένες κηλίδες, άγονες με λευκές ή φαιές υφές, συνήθως στην κάτω επιφάνεια, χαρακτηρίζουν τους περονόσπορους.
Σήψη καρπών...
Κηλίδες διαφόρων χρωμάτων που παρουσιάζονται στους καρπούς, τους καταλαμβάνουν με τον καιρό ολόκληρους και τους καταστρέφουν...
Αιτία, οι μύκητες.
Στιγμάτωση καρπών...
Φελλώδεις ή άλλης φύσεως κηλίδες που εξέχουν, οφείλονται σε μύκητες (φουσικλάδιο ή βούλα μήλων).
Καρκίνοι ή εξελκώσεις...
Μη επουλωμένες πληγές παρουσιάζονται στον κορμό ή στους βλαστούς.
Αυτές οφείλονται σε μύκητες ή βακτήρια. Πιθανόν, η αρχική αιτία να ήταν η μηχανική ζημιά και να ακολούθησε η μόλυνση από παθογόνο ή σαπροφυτικό οργανισμό, που πρόσβαλλε το σχηματιζόμενο δημιουργικό ιστό για την επούλωση της πληγής.
Εξογκώματα...
Αυτές παρουσιάζονται στις ρίζες των φυτών και δέντρων και είναι δυνατόν να προκαλούνται από έντομα (Schizoneura lanigera της μηλιάς), σκουλήκια (Heterodera radicicola) και βακτήρια (bacterium tumefaciens). Παρουσιαζόμενες στον κορμό, στο σημείο της ενώσεως και εμβολίου και υποκειμένου, καταδεικνύουν την έλλειψη συγγένειας μεταξύ εμβολίου και υποκειμένου για καλή εμπλοκή των κυττάρων.
Άλλα εξογκώματα όμως, στο υπόγειο μέρος και κοντά στις κεντρικές ρίζες, οφείλονται σε βακτήρια.
Στα κλαδιά και φύλλα είναι δυνατόν να οφείλονται σε βακτήριο (Bacterium savastanoi της ελιάς).
Στα φύλλα, πιθανόν να οφείλονται σε ερεθισμούς εντόμων ή μύκητες (εξώασκος της ροδακινιάς).
πηγή : εφ. Παραγωγή
5/7/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου