Ταφόπλακα στην ελληνική κτηνοτροφία και ειδικά στις μονάδες αγελαδοτροφίας, βάζουν τα σχέδια της κυβέρνησης, με την αρωγή της Τρόικας και διεθνών οργανισμών, για την κατάργηση του καθορισμένου μέγιστου χρόνου ζωής για φρέσκο παστεριωμένο γάλα.
Άκουσον, άκουσον...
Μελέτη του ΟΟΣΑ, η οποία πληρώθηκε αδρά από τον Έλληνα φορολογούμενο, απεφάνθη ότι ένα από τα εμπόδια για την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη είναι και ο προστατευτισμός της ελληνικής νομοθεσίας, που οριοθετεί τη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος στις ημέρες.
Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, η μέγιστη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος καθορίζεται ανάλογα με τη μέθοδο παστερίωσης που εφαρμόζει ο κάθε παραγωγός και εφόσον αυτή τηρεί τις προδιαγραφές που προβλέπονται από την Ε.Ε.
Στην Ευρώπη, η διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος κατά μέσο όρο στις 9 ημέρες (Γερμανία, Βρετανία, Ολλανδία κλπ.).
Όλα τα παραπάνω, θεωρία της συνωμοσίας "κατ' εμέ", για ποιον λόγο..., το γάλα στην πατρίδα μας να κοστίζει πιο ακριβά στον τελικό καταναλωτή απ' ότι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Στην Ελλάδα, 1 λίτρο γάλα με 3,5% λιπαρά πωλείται προς 1,4€, ενώ της ιδιωτικής ετικέτας προς 0,98€, ενώ στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, ανώτερη τιμή 0,90€.
Ο ΟΟΣΑ όμως, παραγνωρίζει ότι και το γάλα υψηλής παστερίωσης πωλείται στην ίδια τιμή με το φρέσκο, όταν ο παραγωγός πληρώνεται μονάχα 0,36€ το λίτρο.
Ένας άλλος λόγος είναι η υψηλή φορολογία και τα μεταφορικά στη χώρα μας...
Σημαντική ακόμη παράμετρος, το υψηλό κόστος ζωοτροφών, διότι στην πατρίδα μας η αγελαδοτροφία είναι στεγασμένη και όχι ελεύθερης βοσκής, και στο ό,τι όλες οι ζωοτροφές είναι εισαγόμενες.
Επίσης στην Ελλάδα κυριαρχούν οι μικρές μονάδες, μέχρι 40 αγελάδες, ενώ στην Ευρώπη, οι μέσες κτηνοτροφικές μονάδες διαθέτουν πάνω από 300 αγελάδες.
Άρα τελικό συμπέρασμα για το ακριβό γάλα στην πατρίδα μας, φταίει η νομοθεσία, όπου οριοθετεί το φρέσκο γάλα στις 5 ημέρες, ενώ αν αλλάξει ο νόμος στις 9 ημέρες, τότε μειώνονται οι επιστροφές από τα καταστήματα και θα πιεστούν και οι τιμές στους παραγωγούς κατά 0,1€ περίπου.
Και μία τελευταία παρατήρηση και από εμένα τον ίδιο..., όλα τα παραπάνω αρλούμπες...
Διότι, το φρέσκο γάλα όταν λήξει και επιστρέφεται στη βιομηχανία, δεν πετιέται, αλλά παστεριώνεται και ξανά - παστεριώνεται...Και αν θυμάμαι καλά, παλαιά ήταν μέχρι 5 φορές, τώρα πρέπει να είναι στις 4 φορές, κατά τ' άλλα γάλα πίνουμε...
πηγή : εφ. Παραγωγή Ν. Φιλιππίδης 23/11/2013
Άκουσον, άκουσον...
Μελέτη του ΟΟΣΑ, η οποία πληρώθηκε αδρά από τον Έλληνα φορολογούμενο, απεφάνθη ότι ένα από τα εμπόδια για την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη είναι και ο προστατευτισμός της ελληνικής νομοθεσίας, που οριοθετεί τη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος στις ημέρες.
Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, η μέγιστη διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος καθορίζεται ανάλογα με τη μέθοδο παστερίωσης που εφαρμόζει ο κάθε παραγωγός και εφόσον αυτή τηρεί τις προδιαγραφές που προβλέπονται από την Ε.Ε.
Στην Ευρώπη, η διάρκεια ζωής του φρέσκου γάλακτος κατά μέσο όρο στις 9 ημέρες (Γερμανία, Βρετανία, Ολλανδία κλπ.).
Όλα τα παραπάνω, θεωρία της συνωμοσίας "κατ' εμέ", για ποιον λόγο..., το γάλα στην πατρίδα μας να κοστίζει πιο ακριβά στον τελικό καταναλωτή απ' ότι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Στην Ελλάδα, 1 λίτρο γάλα με 3,5% λιπαρά πωλείται προς 1,4€, ενώ της ιδιωτικής ετικέτας προς 0,98€, ενώ στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, ανώτερη τιμή 0,90€.
Ο ΟΟΣΑ όμως, παραγνωρίζει ότι και το γάλα υψηλής παστερίωσης πωλείται στην ίδια τιμή με το φρέσκο, όταν ο παραγωγός πληρώνεται μονάχα 0,36€ το λίτρο.
Ένας άλλος λόγος είναι η υψηλή φορολογία και τα μεταφορικά στη χώρα μας...
Σημαντική ακόμη παράμετρος, το υψηλό κόστος ζωοτροφών, διότι στην πατρίδα μας η αγελαδοτροφία είναι στεγασμένη και όχι ελεύθερης βοσκής, και στο ό,τι όλες οι ζωοτροφές είναι εισαγόμενες.
Επίσης στην Ελλάδα κυριαρχούν οι μικρές μονάδες, μέχρι 40 αγελάδες, ενώ στην Ευρώπη, οι μέσες κτηνοτροφικές μονάδες διαθέτουν πάνω από 300 αγελάδες.
Άρα τελικό συμπέρασμα για το ακριβό γάλα στην πατρίδα μας, φταίει η νομοθεσία, όπου οριοθετεί το φρέσκο γάλα στις 5 ημέρες, ενώ αν αλλάξει ο νόμος στις 9 ημέρες, τότε μειώνονται οι επιστροφές από τα καταστήματα και θα πιεστούν και οι τιμές στους παραγωγούς κατά 0,1€ περίπου.
Και μία τελευταία παρατήρηση και από εμένα τον ίδιο..., όλα τα παραπάνω αρλούμπες...
Διότι, το φρέσκο γάλα όταν λήξει και επιστρέφεται στη βιομηχανία, δεν πετιέται, αλλά παστεριώνεται και ξανά - παστεριώνεται...Και αν θυμάμαι καλά, παλαιά ήταν μέχρι 5 φορές, τώρα πρέπει να είναι στις 4 φορές, κατά τ' άλλα γάλα πίνουμε...
πηγή : εφ. Παραγωγή Ν. Φιλιππίδης 23/11/2013
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου