20 Ιουλίου 2013

"Νεοέλληνες" σε κρίση...

Καναπέ, καναπέ, καναπέ...

Μία λέξη πλέον... συνώνυμο με την καθημερινότητα του Νεοέλληνα.
Και ποιος δεν την έχει χρησιμοποιήσει τα τελευταία δύο χρόνια και μάλιστα στην καθομιλούμενη, είτε για να εκφράσει την αγανάκτησή του..., είτε για να πικάρει το συνομιλητή του!
Ή δεν έχουμε εκφράσει την απορία μας, ό,τι δεν υπάρχει πλέον... ο ηγέτης για να παρακινήσει τον κόσμο...

Την Τρίτη 16 Ιουλίου 2013, όπου μας πέρασε ψηφιζόταν για μία ακόμη φορά από την ανθελληνική πλειοψηφία της βουλής (και η αντιπολίτευση δεν πάει πίσω...) ένα ακόμη πολυνομοσχέδιο. Το Δ΄ ή Ε΄ μνημόνιο, έχω χάσει το λογαριασμό ποιο ήταν...

Ήδη για εκείνην τη μέρα είχε ανακηρυχθεί και γενική απεργία από τα τριτοβάθμια συνδικάτα (ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ).
Όπως, επίσης και για εκείνο το απόγευμα υπήρχε κάλεσμα από έναν συμπολίτη μας για διαμαρτυρία έξω από τη βουλή, για την οποία ήμουν ενήμερος από το διαδίκτυο, διότι κάποιος έπρεπε να το κάνει... Η δραστηριότητα αυτή είχε δημοσιευθεί και στην Κ.Ε. της από 16/7/2013.
Ο νέος αυτός, μελλοντικά, διακεκριμένος επιστήμονας και γνωστός στο πανελλήνιο για τη δυσκολία που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του, έκανε ένα κάλεσμα στους συμπολίτες του, ώστε να βρεθούν και να σταθούν στο πλάι του και να φωνάξουμε "Ως εδώ..."...
Όταν το πρωτοδιάβασα, είπα μέσα μου, να η ευκαιρία που όλοι αναζητούμε μέσα μας, να μας παρακινήσει κάποιος.
Ήδη, είχα αποφασίσει ότι θα πήγαινα, αν και μέσα μου έλεγα και πόσοι θα στηρίξουμε το παλικάρι, αλλά και το δικαίωμα στο όνειρο της καλύτερης και πιο ανθρώπινης ζωής...
Τελικά, επιβεβαιώθηκα, εκείνο το απόγευμα δε μαζευτήκαμε ούτε 3500 άτομα.
Το ένστικτό μου ποτέ δε με διαψεύδει...Είχα πιάσει και το παλμό κατευθείαν, βγαίνοντας από το σταθμό του Μετρό στο Μοναστηράκι.
Βλέπετε καλοκαιρινό βραδάκι και πρώτη μέρα στα μαγαζιά με εκπτώσεις και ανοιχτά το απόγευμα.
Χιλιάδες κόσμος, γελαστά πρόσωπα παντού και τα χέρια τους φορτωμένα με ψώνια.
Η εντύπωση που αποκόμιζες από τους δρόμους, ήταν ό,τι βρισκόσουν σ' ένα πανηγυράκι.
Είμαι δε σίγουρος, ότι η γνωστή εμπορική οδός, τέτοια κίνηση δεν είδε ούτε τα Χριστούγεννα.
Όποιος θέλει μπορεί να με διαψεύσει...
Όποιος το παρατηρούσε, θα μονολογούσε, ποιά "Κρίση"; Η ζωή στην πόλη κυλάει υπέροχα...
Αλήθεια τί είναι η κρίση για τον νεοέλληνα;
Από 'κείνη τη στιγμή και μετά δεν μπορώ να απαντήσω στο προβληματισμό μου...Σκεφτόμουν, μήπως εγώ είμαι πολίτης σε άλλη χώρα ή ότι έχω κατέβει από τον Άρη, όπως είχε πει...κάποτε και ένας σταφιδομάτης Πρωθυπουργός που είχαμε.
Απλά, φτάνοντας στην πλατεία για μία ακόμη φορά, συνειδητοποίησα ότι το ένστικτό μου ήταν για μια ακόμη φορά αλάνθαστο.
Επίσης, αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε η απουσία των εκπαιδευτικών και η Δημοτική Αστυνομία, οι μεν πρώτοι δεν ξεπέρναγαν τα 250 άτομα, (ήταν σε διακοπές...), οι δε δεύτεροι δεν υπήρχαν πουθενά...
Παναγιά μου, μακάρι να είχα διαψευσθεί...Δεν διαψεύστηκα όμως, γιατί;
Αλήθεια, γιατί;
Γιατί;

Ίσως δεν ξέρω ή μάλλον το γνωρίζω μέσα μου...,  ένας τίμιος Νεοέλληνας, όπου δεν άπλωσα χέρι πουθενά...και πρέπει να πληρώσω τις ατιμίες των άλλων, αλλά και να με τιμωρήσει η Πατρίδα μου!

Ο καναπές έχει πολύ λίγδα ακόμη...

G & M

2 σχόλια :

  1. Φίλε μου, διαφωνώ μαζί σου σ' αυτό το άρθρο.
    Είμαστε πολλοί που έχουμε πρόβλημα, αλλά δεν ξέρω το γιατί, όπου, δεν το βγάζουμε προς τα έξω!
    Συμφωνώ με τη λίγδα, όπου τελειώνεις, άρα αν στα 10εκ. πληθυσμός, το 30% έχει πιάσει λίγδα, σκέψου, ό,τι σου φαίνεται μεγάλο νούμερο και 'σύ νομίζεις ότι ανήκεις στους λίγους!

    Καλό ΣΚ!

    WebFox!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την καλημέρα μου, φίλε μου!

      Προσωπικές απόψεις του καθενός μας...,οπότε συνεχίζω να πιστεύω ό,τι ανήκω στους "λίγους μη έχοντες..."

      Καλό Κυριακάτικο μεσημέρι!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...