Μιας και βρισκόμαστε στην περίοδο συγκομιδής του "ευλογημένου" καρπού, αν και σε κάποιες περιοχές έχει τελειώσει, σε κάποιες άλλες είμαστε στο φουλ, σε κάποιες άλλες δεν έχουν ξεκινήσει ακόμη και σε κάποιες άλλες είναι στα τελειώματα, ας δούμε βασικούς κανόνες για την παραγωγή "ποιοτικού" λαδιού...
Οι γεωπόνοι επιμένουν πως για να εξασφαλίσεις ποιοτικό λάδι, θα πρέπει οι ελιές που μαζεύονται καθημερινά, να μεταφέρονται κατευθείαν στο ελαιοτριβείο. Αυτό, όμως, επειδή είναι ανέφικτο και πλέον τα ελαιοτριβεία δουλεύουν με ραντεβού, σημαντικό ρόλο παίζει πλέον, ο τρόπος αποθήκευσης...
Δυστυχώς, συνηθίζεται να τις αποθηκεύουμε σε νάυλον σακιά, το οποίο πρόκειται για σημαντικό λάθος, διότι αν για παράδειγμα, υπάρχει δάκος στο 5% του καρπού, αυτός θα εξαπλωθεί στο υπόλοιπο 70% του καρπού, οπότε οι συνέπειες στην ποιότητα του λαδιού θα είναι άμεσες... Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει η αποθήκευση να γίνεται σε τελάρα.
Σημαντικός, ακόμη λόγος είναι και ο τρόπος συλλογής... Παλαιά χρησιμοποιούσαν το ραβδισμό, μέθοδος, ευρέως διαδεδομένη, αλλά προκαλούμε ζημιά τόσο στο δέντρο όσο και στον καρπό, γι' αυτό το λόγο πρέπει να χρησιμοποιούμε ηλεκτροκίνητες ράβδους ή άλλα ειδικά μηχανήματα (χτενάκια).
* Μπορείτε να έχετε όμορφα νοικοκυρεμένα δέντρα και να τις μαζεύετε με το χέρι; Ακόμη καλύτερα...
Επίσης, ο χρόνος συγκομιδής της ελιάς δεν είναι ο ίδιος για όλες τις περιοχές, αλλά και τις ποικιλίες που ευδοκιμούν στη χώρα μας.
Ο ρόλος του κλίματος...
Ανάλογα το κλίμα, η συγκομιδή μπορεί να ξεκινήσει ακόμη και τον Οκτώβρη, κυρίως μετά τις 20 ή κοντά του Αγίου Δημητρίου.
Όπου, έχουμε πολλές βροχές, η συγκομιδή θα πρέπει να καθυστερήσει, διότι, μεν ο καρπός φαίνεται ώριμος (μαύρος) και θα πέσει από το δέντρο, αλλά δεν έχει ωριμάσει, λόγω έλλειψης ηλιοφάνειας στις συγκεκριμένες περιοχές.
Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό, το οποίο πολλοί από εμάς δεν το γνωρίζουν...
Επίσης, και πάλι όταν όλοι οι καρποί είναι τελείως ώριμοι (μαύροι), ναι μεν, θα έχουμε περισσότερο λάδι, αλλά, δε, η ποιότητα θα είναι υποβαθμισμένη.
Για την παραγωγή αγουρέλαιου, οι καρποί πρέπει να είναι πράσινοι, η ποσότητα χαμηλή, αλλά η ποιότητα άριστη, διότι το λάδι που παράγεται έχει όλα τα φρουτώδη χαρακτηριστικά, που κάνουν το προϊόν μοναδικό! Αποτέλεσμα, υψηλότερη τιμή πώλησης...
Οι φάσεις συγκομιδής...
Τα δέντρα που έχουν μικρή παραγωγή, ωριμάζουν νωρίτερα. Λίγο αργότερα, τ' άλλα με μεσαία παραγωγή και τέλος, τα "φορτωμένα" δέντρα, τα οποία ωριμάζουν τελευταία.
Οπότε, ξεκινάμε με τα δέντρα με λίγη παραγωγή και συνεχίζουμε στα επόμενα με καθυστέρηση 10 ημερών, συνήθως από προσωπική εικόνα, εβδομάδα.
Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και η τοποθεσία του κτήματος. Πιο γρήγορα ωριμάζουν οι ελαιώνες σε πλαγιά απ' ότι στα πεδινά, όπως και τα δέντρα που έχουν φυτευτεί σε μέρη με μεγάλη ηλιοφάνεια.
Σε πολύ θερμά καλοκαίρια και όταν τα δέντρα δεν έχουν ποτιστεί καλά, οι καρποί φαίνεται μετά τις πρώτες βροχές πως έχουν ωριμάσει. Όμως, οι καρποί αυτοί έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λάδι και για το λόγο αυτό θα πρέπει να καθυστερήσουμε τη συγκομιδή.
Για όλα τα παραπάνω θα πρέπει να μετράμε από μία μικρή ποσότητα ελιάς την περιεκτικότητα τους σε λάδι. Αυτό μπορεί να λάβει χώρα σε σύγχρονα ελαιοτριβεία, στα οποία υπάρχουν ειδικά μηχανήματα.
Μία παρατήρηση εδώ, οι παππούδες δεν τα ασπάζονται τα σύγχρονα ελαιοτριβεία και πηγαίνουν εκεί με βαρεία την καρδιά τους.
Τι να προσέξουμε...
Η διαχείριση των υπολειμμάτων...
Σύμφωνα με τους ειδικούς, μέγα λάθος, το κάψιμο, αλλά τεμαχισμός και απόθεση στο έδαφος (χώμα), ώστε μακροπρόθεσμα θα αυξηθεί η οργανική ουσία του εδάφους και ταυτόχρονα μείωση της απώλειας υγρασίας και ταυτόχρονο περιορισμό των ζιζανίων.
Τέλος, τα υπολείμματα ή τα παραπροϊόντα των ελαιοτριβείων να μην τα αντιμετωπίζουμε ως απόβλητα, διότι αυτά μπορούν να λειτουργήσουν ως στοιχεία θρέψης των καλλιεργειών με τη σωστή δοσολογία, το χρόνο και τον τρόπο εφαρμογής.
Τα λάθη των ελαιοπαραγωγών...
Ας συνοψίσουμε σε γενικές γραμμές, τα οποία προαναφέρθηκαν και πιο πάνω, ποια είναι τα βασικά λάθη, τα οποία κάνουμε κατά την καλλιέργεια και συγκομιδή της ελιάς :
πηγή : εφημ. Παραγωγή
της από 27/9/2014
Δυστυχώς, συνηθίζεται να τις αποθηκεύουμε σε νάυλον σακιά, το οποίο πρόκειται για σημαντικό λάθος, διότι αν για παράδειγμα, υπάρχει δάκος στο 5% του καρπού, αυτός θα εξαπλωθεί στο υπόλοιπο 70% του καρπού, οπότε οι συνέπειες στην ποιότητα του λαδιού θα είναι άμεσες... Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει η αποθήκευση να γίνεται σε τελάρα.
Σημαντικός, ακόμη λόγος είναι και ο τρόπος συλλογής... Παλαιά χρησιμοποιούσαν το ραβδισμό, μέθοδος, ευρέως διαδεδομένη, αλλά προκαλούμε ζημιά τόσο στο δέντρο όσο και στον καρπό, γι' αυτό το λόγο πρέπει να χρησιμοποιούμε ηλεκτροκίνητες ράβδους ή άλλα ειδικά μηχανήματα (χτενάκια).
 |
| ηλεκτροκίνητη ράβδος, πηγή: εδώ |
 |
| χτενάκι, πηγή: εδώ |
Επίσης, ο χρόνος συγκομιδής της ελιάς δεν είναι ο ίδιος για όλες τις περιοχές, αλλά και τις ποικιλίες που ευδοκιμούν στη χώρα μας.
Ο ρόλος του κλίματος...
Ανάλογα το κλίμα, η συγκομιδή μπορεί να ξεκινήσει ακόμη και τον Οκτώβρη, κυρίως μετά τις 20 ή κοντά του Αγίου Δημητρίου.
Όπου, έχουμε πολλές βροχές, η συγκομιδή θα πρέπει να καθυστερήσει, διότι, μεν ο καρπός φαίνεται ώριμος (μαύρος) και θα πέσει από το δέντρο, αλλά δεν έχει ωριμάσει, λόγω έλλειψης ηλιοφάνειας στις συγκεκριμένες περιοχές.
Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό, το οποίο πολλοί από εμάς δεν το γνωρίζουν...
Επίσης, και πάλι όταν όλοι οι καρποί είναι τελείως ώριμοι (μαύροι), ναι μεν, θα έχουμε περισσότερο λάδι, αλλά, δε, η ποιότητα θα είναι υποβαθμισμένη.
Για την παραγωγή αγουρέλαιου, οι καρποί πρέπει να είναι πράσινοι, η ποσότητα χαμηλή, αλλά η ποιότητα άριστη, διότι το λάδι που παράγεται έχει όλα τα φρουτώδη χαρακτηριστικά, που κάνουν το προϊόν μοναδικό! Αποτέλεσμα, υψηλότερη τιμή πώλησης...
Οι φάσεις συγκομιδής...
Τα δέντρα που έχουν μικρή παραγωγή, ωριμάζουν νωρίτερα. Λίγο αργότερα, τ' άλλα με μεσαία παραγωγή και τέλος, τα "φορτωμένα" δέντρα, τα οποία ωριμάζουν τελευταία.
Οπότε, ξεκινάμε με τα δέντρα με λίγη παραγωγή και συνεχίζουμε στα επόμενα με καθυστέρηση 10 ημερών, συνήθως από προσωπική εικόνα, εβδομάδα.
Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και η τοποθεσία του κτήματος. Πιο γρήγορα ωριμάζουν οι ελαιώνες σε πλαγιά απ' ότι στα πεδινά, όπως και τα δέντρα που έχουν φυτευτεί σε μέρη με μεγάλη ηλιοφάνεια.
Σε πολύ θερμά καλοκαίρια και όταν τα δέντρα δεν έχουν ποτιστεί καλά, οι καρποί φαίνεται μετά τις πρώτες βροχές πως έχουν ωριμάσει. Όμως, οι καρποί αυτοί έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λάδι και για το λόγο αυτό θα πρέπει να καθυστερήσουμε τη συγκομιδή.
Για όλα τα παραπάνω θα πρέπει να μετράμε από μία μικρή ποσότητα ελιάς την περιεκτικότητα τους σε λάδι. Αυτό μπορεί να λάβει χώρα σε σύγχρονα ελαιοτριβεία, στα οποία υπάρχουν ειδικά μηχανήματα.
Μία παρατήρηση εδώ, οι παππούδες δεν τα ασπάζονται τα σύγχρονα ελαιοτριβεία και πηγαίνουν εκεί με βαρεία την καρδιά τους.
Τι να προσέξουμε...
- Όχι συγκομιδή του καρπού με φυσική πτώση επάνω σε δίχτυα. Μέθοδος που συνηθίζεται κυρίως σε νησιά. Διότι, ο καρπός είναι τελείως ώριμος, μένει επάνω στο έδαφος για αρκετές ημέρες μέχρι να συλλεχθεί και ανακατεύεται με χώμα και άλλα υλικά.
- Ο καρπός του κάθε κτήματος καθαρός και δεν πρέπει να τον ανακατεύουμε με καρπό από άλλο κτήμα.
- Πολύ καλό πότισμα.
- Όχι δέντρα πολύ φορτωμένα, αυτό ρυθμίζεται με το κλάδεμα.
- Κλάδεμα και το πότε γίνεται... Οι περισσότεροι το ρυθμίζουν με το τελείωμα του μαζέματος και τα καίνε το Φλεβάρη. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το κλάδεμα στο τέλος του χειμώνα.
Η διαχείριση των υπολειμμάτων...
Σύμφωνα με τους ειδικούς, μέγα λάθος, το κάψιμο, αλλά τεμαχισμός και απόθεση στο έδαφος (χώμα), ώστε μακροπρόθεσμα θα αυξηθεί η οργανική ουσία του εδάφους και ταυτόχρονα μείωση της απώλειας υγρασίας και ταυτόχρονο περιορισμό των ζιζανίων.
Τέλος, τα υπολείμματα ή τα παραπροϊόντα των ελαιοτριβείων να μην τα αντιμετωπίζουμε ως απόβλητα, διότι αυτά μπορούν να λειτουργήσουν ως στοιχεία θρέψης των καλλιεργειών με τη σωστή δοσολογία, το χρόνο και τον τρόπο εφαρμογής.
Τα λάθη των ελαιοπαραγωγών...
Ας συνοψίσουμε σε γενικές γραμμές, τα οποία προαναφέρθηκαν και πιο πάνω, ποια είναι τα βασικά λάθη, τα οποία κάνουμε κατά την καλλιέργεια και συγκομιδή της ελιάς :
- Προμηθευόμαστε δέντρα από φυτώρια, τα οποία δεν είναι πιστοποιημένα. Κάθε δέντρο πρέπει να έχει την ταυτότητά του, στην οποία αναφέρεται η ποικιλία του και ο χρόνος ζωής του.
- Η λίπανση, η οποία γίνεται εμπειρικά. Οπωσδήποτε ανάλυση εδάφους με 50€ και κάθε δέκα χρόνια. Η λίπανση πρέπει να γίνεται δύο φορές το χρόνο, μία άνοιξη και μία καλοκαίρι.
- Η άρδευση θα πρέπει να γίνει, αφού έχει προηγηθεί και πάλι ανάλυση του εδάφους.
- Στην ανθοφορία, θα πρέπει να γίνεται ψεκασμός μ' ένα σκεύασμα που περιέχει βόριο, κάλιο και κυτοκινίνες, διότι στα 100 άνθη μόνο δύο γίνονται καρπό, οπότε αυτό το ποσοστό πρέπει να το αυξήσουμε... Επίσης, το συγκεκριμένο ψέκασμα μπορεί να επαναληφθεί και ένα μήνα πριν τη συγκομιδή. Σε περίπτωση, όπου τα προαναφερόμενα γίνουν με σωστό τρόπο, μπορούμε να έχουμε από 100 κιλά ελιές, 25 κιλά λάδι, δηλ. 1 / 4, το οποίο είναι και το πιο μέγιστο ποσοστό που μπορούμε να έχουμε, αλλά δεν μπορεί να συμβαίνει κάθε χρόνο...
- Για την αντιμετώπιση του δάκου, ψεκάζουμε όλο το δέντρο και όχι μόνο τμήμα του.
πηγή : εφημ. Παραγωγή
της από 27/9/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου