20 Οκτωβρίου 2013

Η ελληνική φέτα νίκησε...

Αλλά, το τοπίο στην Ελλάδα θολό ακόμη...
Διότι, μπορεί να είχαμε θετικές ρυθμίσεις στη συμφωνία που υπογράφτηκε μεταξύ Ε.Ε. και Καναδά την προηγούμενη Πέμπτη, όπου θα υπάρχει ρήτρα "κεκτημένων δικαιωμάτων", δηλ. η χρήση του όρου θα συνοδεύεται από διατυπώσεις, όπως "απομίμηση φέτας", "τύπου φέτας", "στυλ φέτας" και ευδιάκριτη αναφορά στη γεωγραφική θέση προέλευσης του προϊόντος.
Στην Ελλάδα όμως, ενώ, όλοι φτιάχνουν φέτα, δυστυχώς δεν μπορούν να αναγράφουν στην ετικέτα του προϊόντος τη λέξη "φέτα", παρά μονάχα, "τυρί βαρελίσιο", σε αντιστοίχηση με το μέρος που παρασκευάζεται, διότι δεν έχουν χαρακτηριστεί ως Π.Ο.Π. και εδώ συμβαίνει το παράλογο της ιστορίας που έχει να κάνει με τα παράδοξα της κρατική μηχανής, αλλά και των τοπικών κοινωνιών...
Το να υπάρχει ένδειξη Π.Γ.Ε.(προϊόν προστασίας γεωγραφικής ένδειξης) σ' ένα προϊόν το καταλαβαίνω, όπως το σταμναγκάθι καλλιεργείται στην Κρήτη, η ρομπόλα στην Κεφαλλονιά, η μαστίχα στη Χίο, αλλά στο να μπορείς να παράγεις ελληνικά προϊόντα, όπου μπορείς να τα φτιάξεις σε όλη την Ελλάδα, αλλά δεν μπορείς να τα εμπορευτείς με τη σωστή ονομασία τους, μου φαίνεται αρκετά παράλογο... και τέτοια προϊόντα είναι μπόλικα!

Δυστυχώς στην Ελλάδα, όλες οι δουλειές γίνονται στο πόδι...

Και για την ιστορία να αναφέρω ότι το θέμα της "φέτας" ήταν προσωπική επιτυχία της επιτρόπου μας στην Ε.Ε., κας Δαμανάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...