10 Μαρτίου 2013

Παιδάκια πεθαίνουν και η Πολιτεία κοιμάται...

Με αφορμή το θάνατο ενός ακόμη μικρού παιδιού λόγω, της παντελούς έλλειψης δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας περίθαλψης από πλευράς  της Πολιτείας προς τους πολίτες της, θέτω τους δικούς μου προβληματισμούς καθώς και κάποιες προτάσεις...

Επιτρέπεται εν έτει 2013 να μην υπάρχει κρατική Παιδοκαρδιοχειρουργική κλινική;
Η πολιτεία θ' απαντήσει πως υπάρχει... Αλήθεια υπάρχει; Ναι υπάρχει σε γνωστό Καρδιοχειρουργικό κέντρο, στον τύπο όμως έχουν γραφτεί πολλά...

Όταν λειτουργούσε η κλινική στο Παίδων, υπήρχε κόντρα μεταξύ των δύο νοσοκομείων;
Η πολιτεία θα πει πως Όχι..., αλλά στον τύπο είχαν γραφτεί πολλά, ξέρετε πολλές φορές το ύφος και ο βεντετισμός των ιατρών δεν τους αφήνει περιθώρια για συνεργασία...και ειδικά αν ο ένας δεν εμπιστεύεται τον άλλο, τότε, δημιουργούνται τα μεγάλα προβλήματα, τα οποία τις περισσότερες φορές είναι εις βάρος των ασθενών και στην περίπτωσή μας, μικρά παιδάκια.

Υπάρχει στην Ελλάδα ένας από τους καλύτερους παιδοκαρδιοχειρουργούς στον κόσμο;
Η πολιτεία θ' απαντήσει πιθανόν υπάρχουν πολλοί καταξιωμένοι..., εγώ όμως, θα σας πω, πως έχουμε έναν από τους καλύτερους...Πιθανόν και αυτός να έχει υποπέσει σε λάθη στο παρελθόν, η εμπειρία του όμως μεγάλη πλέον...
Ο συγκεκριμένος ιατρός είχε την κλινική του στο γνωστό κέντρο με βάση τα αποτελέσματα επιτυχίας και θνησιμότητας στις τοπ 5 στον κόσμο. Σήμερα, δε γνωρίζω σε τι θέση βρίσκεται...
Ο συγκεκριμένος ιατρός, ένα βράδυ..., έφυγε από τη συγκεκριμένη κλινική, δεν του ανανεώθηκε η σύμβαση, ήδη είχε μεγάλη κόντρα και με συνάδελφό του, πιθανόν για τα πρωτεία...να τα λέμε όλα...
Ο συγκεκριμένος ιατρός επροσλήφθη μετά από κάποιους μήνες αδρανείας από μεγάλο ιατρικό κέντρο και οργάνωσε από το μηδέν την παιδοκαρδιοχειρουργική κλινική του ομίλου.
Αποτέλεσμα στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του, τα αποτελέσματά του στο τοπ-7 ή 8 της Ευρώπης.

Και στη συγκεκριμένη κλινική χειρουργούνται απ' όσο μαθαίνω σοβαρά περιστατικά αφιλοκερδώς για ανθρώπους, όπου στις μέρες μας αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα...

Όλα τα παραπάνω έχουν γραφτεί πολλές φορές στον ελληνικό τύπο, η πολιτεία όμως κωφεύει...
Τί θα έκανα αν ήμουν η πολιτεία;
Θα έπαιρνα από το χεράκι το συγκεκριμένο ιατρό και θα του ανάθετα εν λευκώ την κλειστή πλέον κλινική του Παίδων να την οργανώσει από το μηδέν!
Επίσης ο Τύπος έχει πολλά ένθετα για το χώρο της υγείας, δεν έχω δει κάποια προσπάθεια για ενημέρωση του κοινού για τις συγκεκριμένες παθήσεις (πείτε το και διαφήμιση...,όταν δίνεις όμως ζωή στο συνάνθρωπό σου, ποιά διαφήμιση;)
Για να γίνει κάτι, πρέπει να υπάρχει θέληση...,αλλά θέληση δε βλέπω σε τίποτα στην Πατρίδα μου.

Και τελειώνοντας...πριν κάποια χρόνια όχι πολύ παρελθόν, Πάσχα 2007, αν θυμάμαι καλά τη χρονολογία, παιδάκι με το σύνδρομο Kawasaki, μία σπάνια ασθένεια (1/1000000), όπου εδώ δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ακόμη, μάλλον εμπειρία... και οι δύο κλινικές, το παιδάκι το είχαν τελειωμένο δυστυχώς...,αλλά ο καλός Θεούλης και συνάδελφοί τους στην Αγγλία τους εξέθεσαν...

G & M

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...