Όσο Υπάρχουν Δάσκαλοι και οικογένεια... Δε φοβάμαι τίποτα...

8 Δεκεμβρίου, τα τελευταία χρόνια, αποδίδω φόρο τιμής στον Ύψιστο για να τον ευχαριστήσω για κάτι το προσωπικό..
Και ημέρα περισυλλογής θα 'λεγα...
Χωρίς αυτόν, άλλωστε και χωρίς τη βοήθειά του, τι θα ήμασταν; Μάλλον Τίποτα...

Ο λόγος που γράφω αυτό το άρθρο δεν είναι το προσωπικό γεγονός, αλλά αυτό που έζησα εκείνη την ημέρα στο συγκεκριμένο Ι. Ναό.

Τέτοια ημέρα κάθε χρόνο, πάντα τα ίδια πρόσωπα στον Ιερό Ναό...

Γύρω στις 8:30 καταφτάνουν στο Ναό, η Α΄ και Β΄ τάξη του 1ου Δημοτικού Σχολείου Λουτρακίου για να εκκλησιαστούν.
Η Θεία Λειτουργία παίρνει το δρόμο της και την ώρα που η Θεία Ακολουθία, φτάνει στο ψαλμό του Πιστεύω, ο εφημέριος δίνει την εντολή, όλοι μαζί να ψάλλουμε.
Ταυτόχρονα από τ'  αυτιά σου ηχούν χαρούμενες παιδικές ψαλμωδίες, λες και οι Άγγελοι είχαν κατέβει από τον Ουρανό. Ταυτόχρονα ο Εφημέριος και Ψάλτης σταματούν, δίνουν το βήμα στα αγγελούδια, η Εκκλησία δική τους... Το ίδιο γίνεται και στο Πάτερ Ημών!

Μαγεία... Ό,τι και να πω λίγο είναι...

Πού οφείλεται όμως αυτή η μαγική εικόνα, που έζησα εκείνη την ημέρα;
Νομίζω στις 4 πανέμορφες κυρίες εκπαιδευτικούς που έχουν υπό την κηδεμονία τους αυτές τις αγγελικές ψυχές, αλλά και στο θεσμό της οικογένειας!
Διότι, αν και οι γονείς αυτών των παιδιών, αγγελικών ψυχών δεν ήταν ενάρετοι άνθρωποι, δε θα ζούσα αυτό το μαγικό εκείνην την ημέρα.

Άρα, όσο υπάρχουν... ενάρετοι γονείς και εκπαιδευτικοί, δε φοβάμαι τίποτα σε τούτη τη δύστυχη και απάνθρωπη Κοινωνία... Ήδη γνωρίζω ότι αύριο θα υπάρχουν πλάσματα Άγγελοι, τα οποία θα είναι Ικανά ν' αλλάξουν τούτην εδώ την κοινωνία.

Τους ευχαριστώ εκ Καρδίας γι' αυτό το μαγικό, το οποίο έζησα εκείνην την Ημέρα και θα το ξαναζήσω...

Πρόκειται για τον Ιερό Ναό της Παναγίας της Γιάτρισσας και με εντολή του Εφημέριου του Ι.Ν., η Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων θα ξεκινήσει στις 07-07:30 για να μπορέσουν να παρευρίσκονται όσο δυνατόν περισσότερα από τα αγγελούδια αυτά!

Εύγε!