Δυστυχώς τα προνόμια που είχαν κατακτηθεί εδώ και 3,5 δεκαετίες με αγώνες, ειδικά στο Δημόσιο τομέα, χάθηκαν νύκτα και μέσα σε λίγες ώρες..., και είχαν κατακτηθεί με αγώνες, ενιαίους και χωρίς χρωματικές ταμπέλες. 1978, ΔΕΗ, Τράπεζες, Δάσκαλοι, 40 ημερών αγώνας, ήταν όλοι εκεί, ενωμένοι και χωρίς χρωματικές ταμπέλες και κέρδισαν και μάλιστα πολλά...
Μετά από όλα αυτά, έρχεται η γενιά των αρχισυνδικαλιστών το 1985, οι οποίοι με τον αγώνα των συναδέλφων τους, έγιναν διάσημοι στην κοινωνία, βέβαια, είχαν το χάρισμα του λέγειν... και απέκτησαν βουλευτική έδρα στο ελληνικό κοινοβούλιο ή στην ευρωβουλή και σιγά σιγά χάριν του παχουλού τους μισθού τους και των προνομίων, άρχισαν να περνούν και αντιλαϊκά μέτρα για να τα έχουν καλά με το κόμμα τους και όχι με τ' αδέλφια τους στην κοινωνία.
Θέλετε να θυμηθούμε ορισμένους από τους κυρίους;
κος Ραυτόπουλος, κος Πιπεργιάς, κος Κοκκινοβασίλης, κος Πρωτόπαπας, κος Μαντέλης, κος Κουτρουμάνης. Αυτούς έχω στο μυαλό μου, συγνώμη, αν μου διαφεύγουν και άλλοι.
Τώρα, θα σας διηγηθώ ένα τρανταχτό παράδειγμα της ελληνικής κοινωνίας. 1989-1993, διακυβέρνηση της χώρας από Ν.Δ. και κο Μητσοτάκη. Η κυβέρνησή του, πέρασε ένα αντισυνταξιοδοτικό νόμο, όπου οι συνταξιούχοι διαχωρίζονται από τις αυξήσεις των εργαζομένων στο ίδιο ταμείο, διότι όπως έλεγε και ο συγχωρεμένος γέρος Καραμανλής, τους αρκούσε ένα γιαούρτι και ένα τσαγάκι την ημέρα. Ο νόμος αυτός μένει μέχρι σήμερα και παραμονές των εκλογών του 1993, κάποιος από τους παραπάνω κυρίως, όντως βουλευτής, υπόσχεται ν' αγωνιστεί και να τον αλλάξει, αποκορύφωμα, η αδικία συνεχίζεται. Να δούμε και το παραπάνω σε αριθμούς : Συνταξιούχος ΔΕΗ το 1990, με πλήρης υπηρεσία, βαρέα και ανθυγιεινά, τεχνικός στην ειδικότητα, λαμβάνει σήμερα καθαρά 1400 - 1600 € πριν τα νέα μέτρα, συνάδελφός του που έβγαινε στη σύνταξη πριν λίγους μήνες, καθάριζε καθαρά περίπου 2700 - 3200 € το μήνα, ανάλογα και με τι κλιμάκιο έβγαινε στη σύνταξη. Η αδικία σε όλο της το μεγαλείο και μάλιστα με την ανοχή του κράτους, διότι σήμερα, η συγκεκριμένη υπηρεσία με δημοσιοποιημένα στοιχεία στο internet, έχει 30000 συνταξιούχους από τους οποίους οι 8000 συνταξιούχοι είναι κάτω από 2000 €, δεν διευκρινίζεται αν είναι καθαρό ή μεικτό το ποσό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους συνταξιούχους του ΟΤΕ και με καλύτερα νούμερα από τους συναδέλφους τους στη ΔΕΗ.
Ερχόμαστε τώρα στο κυρίως Δημόσιο. Μηχανικός στον ΟΕΚ με 15 χρόνια υπηρεσίας, καθαρά το μήνα 1300 € και αν τα πιάνει. Ο μηχανικός με τα ίδια χρόνια στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας πολλά περισσότερα.
Λοιπόν, για ν' αντισταθμιστεί η μεγάλη ζημιά στο Δημόσιο, που την πληρώνουμε εμείς οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, θα πρέπει να θεσπιστεί από την παρούσα κυβέρνηση ενιαίο μισθολόγιο και να κοπούν τα προνόμια σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες (τελωνειακοί, εφοριακοί) και ο μισθός στον ιδιωτικό τομέα να είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο του Δημοσίου, ώστε οι νέοι άνθρωποι να αποθαρρύνονται για πρόσληψη στο Δημόσιο. Δυστυχώς, όμως, στο Δημόσιο επικρατεί ασυλία, ενώ στον Ιδιωτικό τομέα αβεβαιότητα.
Ερχόμαστε τώρα στο θεαθήναι..., δυστυχώς δε βλέπουμε το δάσος που καίγεται (κοινωνία), αλλά μόνο το δέντρο (Δημόσιο). Επειδή είμαι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, η οικογένειά μου δεν είχε μπάρμπα στην Κορώνη, ακούω δεξιά και αριστερά, ειδικά από άμυαλους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, να φωνάζουν καλά τους κάνουν. Ρε σεις, μακάκες, δε βλέπετε ότι αφού καίγεται το σπίτι του γείτονά σας, κάποια στιγμή θα καεί και το δικό σας. Ήδη προχθές, στα κεντρικά δελτία ειδήσεων αναφέρθηκε για να φτιάξουν κλίμα ότι οι Δονητάδες έχουν δώσει εντολή να κοπούν και ο 13ος 14ος μισθός και στον Ιδιωτικό Τομέα. Τότε να σας δω μάγκες μου..., παρόλο που δε συμφέρει το Δημόσιο και ευρύτερα το κράτος.
Ένα πράμα, τούτη τη δύσκολη ώρα, να καταλάβει ο λαός, ότι μόνο ενωμένος και μονοιασμένος μπορεί να κερδίσει κάτι, όπως και έκανε την προηγούμενη εβδομάδα στη μεγάλη μαζική συμμετοχή στην απεργία μετά το 1981, όπου διέλυσε τα σχέδια ορισμένων που εξυπηρετούν μικροπολιτικές σκοπιμότητες για ξεχωριστές συγκεντρώσεις. Οι διαφωνίες πρέπει να υπάρχουν σε μία σύγχρονη κοινωνία, αλλά δεν πρέπει να αποκόβεσαι από το μπλοκ σου και να τους αφήνεις να δρουν ανενόχλητοι.
Αγαπητοί μου φίλοι, να γνωρίζετε ότι και ο ιδιωτικός τομέας είναι μία ζούγκλα. Το τι ακούω τελευταία από επιχειρηματίες δε λέγεται... Θέλετε να ακούσετε ορισμένα; Να, ορίστε :
- να διαπραγματεύονται μόνοι τους, το μισθό των εργαζομένων τους.
- χαμηλότερες εισφορές.
- περισσότερες ώρες εργασίας, λες και δεν εργαζόμαστε στον ιδιωτικό τομέα.
- χαμηλότερη φορολογία (το μόνο τους, ίσως λογικό αίτημα, αλλά να προσθέσω και εγώ, τέρμα οι επιχορηγήσεις, διότι τι στο διάολο επιχειρηματίες είναι που τα θέλουν όλα έτοιμα;)
- το ΦΜΥ να το πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, ας μας δίνουν τα χρήματα στο χέρι και να τα πληρώνουμε μόνοι μας. Αυτοί θέλουν να μας πληρώνουν με αυτά που δίνουν σήμερα.
- αυξήσεις μόνο, όταν έχουν κέρδη, λες και έχουμε συμμετοχή στα κέρδη τους.
- μείωση κατά 100 - 200 €, διότι υποστηρίζουν ότι έχουν ζημίες και χρειάζονται βοήθεια.
- γιατί ο κάθε Έλληνας να έχει στις ελληνικές τράπεζες 20000 € κατά μέσο όρο, λες και είναι πολλά; ψίχουλα είναι.
- γιατί όλοι οι Έλληνες να κατέχουν αυτοκίνητο, σπίτι;
Η απληστία σ' όλο της το μεγαλείο.
Επειδή έρχονται δύσκολες ημέρες από δω και πέρα, αδέλφια μόνο με μαζικούς αγώνες και συμμετοχή σε αυτούς για να σταματήσουμε τη λαίλαπα που έρχεται και να κοιτάτε και λίγο τον εαυτό σας και όχι τι κάνει ο γείτονά σας, ώστε να γίνετε ενεργοί πολίτες στην άτιμη κοινωνία που ζούμε.
ΑΔΕΛΦΙΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ και ΜΑΖΙΚΟΣ
Εννιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο για να σταματήσει η κατασπατάληση Δημόσιου χρήματος.
ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ για να πάρει ο ελληνικός λαός τα πάνω του.
Μεγαλύτεροι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα από ότι στο Δημόσιο, μόνο τότε οι νέοι άνθρωποι θα σταματήσουν να γλυκοκοιτάζουν το Δημόσιο.
Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, θα πρέπει να καταλάβουν ότι είναι υπηρέτες (λειτουργοί) του συνόλου και όχι αρπακτικά των αδελφών τους, δυστυχώς έτσι τους έμαθαν...
Δίκαιο κοινωνικό και φορολογικό κράτος και όχι αρπακτικό.
Κατανάλωση εγχώριων προϊόντων στην αγορά και όχι εισαγωγή.
Άμα θέλεις μπορείς...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου